لبث

کلمه "لبث" به معنای "مدت" یا "زمان" در زبان فارسی به کار می‌رود و یکی از واژه‌های ادبی و کلاسیک به شمار می‌رود. برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، به چند نکته زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: کلمه "لبث" باید به همین شکل نوشته شود و از حروف صحیح و در کنار هم قرار گیرد.

2. مفهوم و محل استفاده: این واژه به طور معمول در متون ادبی، تاریخ‌نگاری، یا متون مذهبی کاربرد دارد. بنابراین، مناسب است در جملات و متون رسمی و ادبی از آن استفاده شود.

3. جمع و مفرد: برای جمع این واژه می‌توان از "لبث‌ها" استفاده کرد، اگرچه این کلمه بیشتر در مفرد به کار می‌رود.

4. نحو و دستور زبان: هنگام استفاده از "لبث" در جملات، باید به گرامر و ساختار جمله توجه داشته باشید. مثلاً می‌توان گفت: "لبث او در این مکان کوتاه بود."

5. جایگزین‌های معنایی: در برخی موارد می‌توانید به جای "لبث" از کلمات دیگری مانند "مدت" یا "زمان" استفاده کنید، بسته به سبک و لحن متن.

با توجه به نکات فوق، می‌توانید از کلمه "لبث" به شکل صحیح و در زمینه مناسب استفاده کنید.

1. لبث گرم و دلنشینِ چای در صبح‌های سرد زمستان احساس آرامش می‌دهد.
2. او با لبثی شیرین و دوستانه، همه را به جشن تولدش دعوت کرد.
3. لبث ناامیدی در چهره‌اش نمایان بود زمانی که نتوانست در امتحان قبول شود.