کلمه "منصوص" به معنای مشخص و تعیین‌شده در زبان فارسی است و معمولاً در متون علمی، حقوقی و دینی به کار می‌رود. در ادامه به نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه پرداخته می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "منصوص" باید به همین شکل و با همین املاء نوشته شود.

2. جایگاه کلمه: این کلمه معمولاً در متون رسمی و علمی استفاده می‌شود و باید در جایگاه‌های مناسب‌تری قرار گیرد، به ویژه در جملاتی که به تعریف، توضیح یا مشخص کردن موضوعی می‌پردازند.

3. استفاده از کلمات هم‌خانواده: اگر از "منصوص" در متن استفاده می‌کنید، می‌توانید از کلمات مرتبط مانند "نص" و "نصوص" نیز استفاده کنید تا معنی و مفهوم جمله بیشتر روشن شود.

4. ترکیب با پسوندها و پیشوندها: این کلمه می‌تواند با برخی پیشوندها و پسوندها ترکیب شود، مانند "منصوص‌الذکر" (به معنای آن که در متن ذکر شده است) که در متون رسمی رایج است.

5. توجه به مفهوم: هنگامی که از این واژه استفاده می‌کنید، دقت کنید که در چه متنی قرار دارد و چه مفهومی را منتقل می‌کند. مثلاً در متون دینی، ممکن است به احکام و قوانین مشخص اشاره کند.

6. اجتناب از ابهام: برای جلوگیری از ابهام، به نوع استفاده از کلمه در متن دقت کنید و مطمئن شوید که خواننده متوجه معنی آن می‌شود.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد یا نحوه استفاده از این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که پاسخ دهم.

1. در فقه اسلامی، بعضی از احکام به‌صورت منصوص در قرآن و سنت پیامبر (ص) ذکر شده‌اند.
2. فقیهانی که به احکام منصوص استناد می‌کنند، بر این باورند که باید به نصوص دینی پایبند باشیم.
3. در تحلیل قوانین جاری، باید توجه ویژه‌ای به مواد منصوص که به‌طور مستقیم از متون شرعی استخراج شده‌اند، داشت.