حکیمانه

کلمه "حکیمانه" به معنای خواص و ویژگی‌های حکیمانه یا مرتبط با حکمت است. در اینجا به برخی قواعد و نکات نگارشی و زبانی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. جنس کلمه:

   • "حکیمانه" از نوع صفت مقایسه‌ای است و به طور خاص به ویژگی‌های فردی یا دانشمندی اشاره می‌کند که به حکمت و فلسفه عمیق تعلق دارد.

2. استفاده در جملات:

   • این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود. مثلاً: "نوشته‌های او حکیمانه بود."
   • می‌تواند به عنوان قید نیز استفاده شود: "او به حکیمانه‌ترین شکل ممکن رفتار کرد."

3. نکات نگارشی:

   • هنگام نوشتن "حکیمانه"، حتماً این کلمه را به صورت درست و بدون اشتباه املایی به کار ببرید. همچنین توجه داشته باشید که در جملات رسمی و ادبی استفاده از این واژه به غنای متن افزوده و مفهوم عمیق‌تری را منتقل می‌کند.

4. استفاده‌های فرهنگی:

   • این کلمه در متون ادبی، فلسفی و عرفانی به وفور یافت می‌شود و به عنوان یک مفهوم عمیق در فرهنگ فارسی شناخته می‌شود.
5. قیدهای مشابه:
   • می‌توان از القاب و عبارات مشابهی مانند "فلسفی"، "دانشورانه" یا "عرفانی" نیز به عنوان واژه‌های نزدیک استفاده کرد، اما هر کدام بار معنایی خاص خود را دارند.

با در نظر گرفتن این نکات، می‌توان به خوبی از کلمه "حکیمانه" در متن‌ها و نوشته‌های مختلف استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "حکیمانه" در جملات آورده‌ام:

1. او با یک تصمیم حکیمانه توانست مشکلات را به خوبی حل کند.
2. سخنان حکیمانه پدر بزرگ همیشه راهنمای ما در زندگی بوده است.
3. این کتاب حاوی نکات حکیمانه‌ای است که به ما در اداره زندگی کمک می‌کند.
4. فردی که با دیدی حکیمانه به زندگی نگاه می‌کند، می‌تواند از تجربیاتش بهره‌مند شود.
5. داستان‌های این افسانه‌ها غالباً حاوی پیام‌های حکیمانه‌ای هستند که جوانان را به راه راست هدایت می‌کنند.

امیدوارم این مثال‌ها برای شما مفید باشد!