صحابه

امام سجاد (ع) در دعای 4، فراز 1

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ فِي الصّلَاةِ عَلَى أَتْبَاعِ الرّسُلِ وَ مُصَدّقِيهِمْ - للّهُمّ وَ أَتْبَاعُ الرّسُلِ وَ مُصَدّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ‏

نیایش در طلب رحمت بر پیروان پیمبران و مصدقین ایشان. - خدایا، و اما پیرو پیمبران و مصدقین ایشان به غیب از اهل زمین به هنگام حضور پیمبران ک معاندینشان با سلاح تکذیب به معارضه ایشان برخاسته بودند، و به هنگام فترت و غیبت پیمبران که مؤمنان در پرتو حقائق ایمان در شوق دیدارشان بسر می‏بردند: در هر عصر و زمان راهنمائی بپا داشته‏ای

منبع: صحيفه سجاديه، ترجمه محمد مهدي رضايي، ويراستار رضا موذن زاده، 1389، چاپ ششم، قم، نشر جمال، دعای 4 فراز 1