دینی

سوالات

دسته دینی× 145

---

دین ،در لغت به معنای راه و روش تعبیر شده که بر این اساس می‌توان آن را به راه و روشی که انسان ها برای زندگی خود اختیار می‌کنند تعبیر نمود. همچنین دین در اصطلاح یک جهان بینی و مجموعه‌ای از باورها است که می‌کوشد توضیحی برای یک رشته از پرسش‌ها که در طول زندگی بشر برای او مطرح می‌شود مانند چگونگی پدید آمدن اشیا و جانداران و کیفیت آغاز و پایان احتمالی چیزها، و چگونگی زیستن ارائه دهد.

---

دین مجموعه‌ای از نظام های فرهنگی، اعتقادی و جهان بینی‌هایی است که با ایجاد نمادهایی، انسان را به ارزش های روحانی و گاه به ارزش های معنوی ارتباط می‌دهد. بیشتر ادیان با شرح روایات، الگوها، سنن و تاریخ های مقدسشان قصد دارند که به زندگی معنا دهند یا به هستی شناسی بپردازند. آنها مایلند تا اصولی اخلاقی، دینی یا یک سبک زندگی بهتری از ایده‌هایشان را درباره ماهیت انسان و جهان هستی ارائه دهند.توسعه دین فراخور فرهنگ های مختلف، اشکال مختلفی به خود گرفته ‌است. برخی ادیان تأکید را بر باورها قرار داده‌اند در حالی که ادیان دیگر بر اعمال تکیه دارند. برخی ادیان روی تجربیات دیداری، ایمان فردی تمرکز دارند در حالی که دیگر ادیان فعالیت های جمعی دینی را ارزشمندتر می‌دانند. برخی ادیان ادعا می‌کنند که جهانی هستند، باید به قانون ها و جهان‌ بینی‌شان اعتقاد داشته باشند، در حالی که ادیان دیگر فقط به وسیله یک گروه کاملاً مشخص یا محدود، فعالیت های خود را انجام می‌دهند. در برخی مطالعات آکادمیک که این موضوع را مورد بررسی قرار داده‌اند دین را به سه بخش تقسیم کرده‌اند: - ادیان جهانی، یک اصطلاحی است که به فرهنگ های سرتاسری، باورهای ملی اشاره می‌کند. - ادیان بومی، که به گروه های دینی، فرهنگی خاص اشاره می‌کند. - جنبش های مذهبی جدید که به باورهای تازه توسعه یافته اشاره می‌کند. مجموعه دین از دو بخش تشکیل شده‌است: ۱) آموزه ‌ها و گزاره ‌های اعتقادی (هست ‌ها / اصول) ۲) دستورهای عملی، اخلاقی و ارزشی که بر پایه آموزه‌های اعتقادی استوار شده‌اند (بایدها / فروع) در ادیان مختلف، این آموزه‌های اعتقادی تلاش می‌کنند تا پاسخی برای درک معماهای هستی و آنچه درک نشدنی است (بی‌نهایت، مرگ) فراهم کنند. واژه‌های دیگری مانند کیش و مذهب گاه به همان معنی دین و گاه به معنی زیرشاخه‌هایی از یک دین به کار می‌روند. دین یا اصطلاحاً، «آسمانی» است یعنی پیامبر ی آمده و مدعی این است که هر چه آورده از طرف آنچه وی خدا می‌نامد سرچشمه گرفته است و یا «آسمانی» نیست، یعنی حاصل افکار و عقاید یک انسان می‌باشد. از گسترده‌ترین دین‌های جهان می‌توان از دین‌های ابراهیمی نام برد. دین‌های ابراهیمی که همه از یک ریشه سرچشمه می‌گیرند عبارت‌اند از اسلام، مسیحیت و یهودیت. دین‌های بابی و بهائی از ادیان نوین هستند.از دین‌های بزرگ دیگر در جهان می‌توان از بوداگرایی، هندوگرایی و آیین کنفوسیوسگرایی نام برد. ادیان لزوماً خدامحور نیستند ولی به نظر می‌رسد تمام ادیان معتقد به ماوراء طبیعت باشند. دین‌های کهن فراوان دیگری نیز وجود دارد مانند زرتشتی‌گری، مانی‌گری، مهرپرستی و غیره . کلیه سوالات مرتبط به ادیان، احکام، مکاتب، اعتقادات، فقه، مذهب، روایات، دعا و... در این دسته قرار میگیرند.

_{برخی از برچسب های این دسته: فقه احکام ادیان-ومکاتب}