تحرز

کلمه "تحرز" در زبان فارسی به معنای احتیاط و پرهیز از خطرات و مشکلات به کار می‌رود. برای استفاده درست از این کلمه و قواعد نگارشی مربوط به آن، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. جایگاه کلمه: "تحرز" معمولاً به عنوان اسم و در جملات به عنوان مفعول یا فاعل استفاده می‌شود. برای مثال: "او در کارهایش تحرز می‌کند."

2. نحوه صرف: این کلمه بیشتر به صورت غیرمفرد و جمع به کار می‌رود. برای مثال: "تحرزها در این زمینه ضروری است."

3. فاعل و مفعول: در جملات، باید دقت کنید که فاعل و مفعول به درستی مشخص شوند تا معنا واضح باشد. مثلاً: "تحرز او از خطرات، باعث موفقیتش شد."

4. هست‌ها و نیست‌ها: در جملات منفی می‌توانید از "تحرز" به عنوان مفعول منفی نیز استفاده کنید. مثلاً: "او هیچ تحرزی در این مورد نداشت."

5. توجه به سیاق: هنگام استفاده از "تحرز"، بهتر است به سیاق کلام و نوع موضوعی که در حال بحث است نیز توجه کنید. استفاده از این کلمه در متن‌های قانونی یا ادبی می‌تواند معانی خاص‌تری به خود بگیرد.

6. استفاده از مترادف‌ها: در مواقعی که امکان‌پذیر باشد، می‌توانید از مترادف‌های این کلمه مانند "احتیاط" یا "پرهیز" نیز استفاده کنید.

امیدوارم این نکات به شما در درک و استفاده صحیح از کلمه "تحرز" کمک کند!

1. او برای حفظ امنیت خود، با تحرز در رفتارهای روزمره‌اش به مراقبت از خود پرداخت.
2. تحرز در اظهارنظرهای عمومی می‌تواند به جلوگیری از سوءتفاهم‌ها کمک کند.
3. در مواقع بحرانی، تحرز در تصمیم‌گیری‌های فوری اهمیت زیادی دارد.