جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: ۱. خوبی؛ نیکویی: حسن نیت. ۲. (اسم) ویژگی مثبت؛ امتیاز. ۳. زیبایی؛ جمال. 〈حسن تخلص: (ادبی) در بدیع، بیت یا مصراعی که هنگام گریز از تغزل به مدح ممدوح شیوه‌ای پسندیده و کلمات متناسب و دلنشین در آن به کار رود تا میان تغزل و مدح تناسبی وجود داشته باشد، مانند این بیت: خطیّ مسلسل شیرین که گر بیارم گفت / به خطّ صاحب دیوان ایلخان مانَد (سعدی۲: ۶۴۳). 〈حسنِ تعلیل: (ادبی) در بدیع، آوردن علت یا دلیلی غیرواقعی ولی مطبوع و دلپذیر برای مطلب یا موضوعی، مانند این شعر: خوشم از گریۀ خود گرچه همه خون دل است / زآنکه بوی تو ز هر قطرۀ خون میآید (امیرخسرو: ۳۵۳). 〈 حسن ختام: به‌پایان رساندن رویدادی به‌صورت مطلوب. 〈حسنِ طلب: (ادبی) در بدیع، طلب کردن چیزی از کسی با زبان شیرین و کلمات دلنشین که در مخاطب اثر کند و صورت الحاح و گدایی نداشته باشد، مانند این شعر: شاها ادبی کن فلک بدخو را / گر چشم رسانید رخ نیکو را ـ گر گوی خطا کرد به چوگانش زن / ور اسب خطا کرد به من بخش او را (امیرمعزی: ۶۹۱)؛ براعة‌الطلب؛ ادب‌السؤال. 〈 حسن ظن: ظن نیکو؛ گمان نیک؛ خوش‌گمانی. 〈حسن ِمطلع: (ادبی) در بدیع، آوردن کلماتی نشاط‌انگیز و مطبوع در بیت اول قصیده یا غزل که از حیث روانی، سلاست، استحکام، و واضح بودن معنی موقوف به‌ذکر شعر مابعد نباشد و بین دو مصراع نیز تناسب تام باشد، مانند این شعر: آمد بهار خرم و آورد خرّمی / وز فرّ نوبهار شد آراسته زمی (منوچهری: ۱۸۳)؛ براعتِ‌مطلع. 〈حسنِ مقطع: (ادبی) در بدیع، آوردن عبارتی شیرین و دلنشین در پایان سخن. 1- زيبايي، وجاهت، جمال
2- مزيت، امتياز
3- خوبي، نيكويي، خوشي قبح بدي ركود
1- امتياز، مزيت، برتري virtue, beauty, advantage, goodness, wellness فضيلة، عفة، قوة، طهارة، استقامة، تأثير avantaj avantage vorteil ventaja vantaggio تقوا، عفت، پاکدامنی، تقوی، پرهیز گاری، زیبایی، زنان زیبا، خوشگلی، خوش رویی، مزیت، برتری، سود، منفعت، فایده، خوبی، نیکی، مروت
کلمه "حسن" در زبان فارسی به معنای زیبایی و خوبی است و به عنوان یک اسم مردانه نیز استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و نحوی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنیم:
استفاده به عنوان اسم: "حسن" می‌تواند به عنوان یک اسم خاص برای افراد استفاده شود. برای مثال: حسن در مدرسه است.
مضاف و مضاف‌الیه: این کلمه می‌تواند در ترکیب‌های مضاف و مضاف‌الیه به کار رود. مثلاً: حسنِ دوست (دوستِ حسن)
قید صفات: در جملات توصیفی می‌توان از حسن به عنوان قید صفات استفاده کرد. مثلاً: او یک فرد حسن رفتار است.
جمع بستن: جمع کلمه حسن به صورت "احسان" می‌باشد، اما در بسیاری از موارد، قید زیبایی و خوبی نیز به صورت "حسنات" به کار می‌رود.
فعل: می‌توان از کلمه حسن به عنوان مفعول در جملات استفاده کرد. برای مثال: او حسن را به یاد آورد.
فعل‌های وصفی: هنگام توصیف یا ذکر ویژگی‌های "حسن" می‌توان از صفت‌های مختلف استفاده کرد. مثلاً: حسن زیبا، حسن نیکو.
علامت‌گذاری: در متون ادبی، می‌توان به زیبایی‌های کلمه "حسن" از طریق نشانه‌گذاری مناسب اشاره کرد.
به طور کلی، کلمه "حسن" به دلیل معانی و کاربردهای مختلفش، نیازمند توجه به زمینه و ساختار جمله‌ای است که در آن به کار می‌رود.
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "حسن" در جملات مختلف آورده شده است:
حسن همیشه در کلاس درس به سوالات معلم پاسخ می‌دهد.
دوستانش به خاطر حسن شخصیت و مهربانی‌اش او را دوست دارند.
حسن در مسابقه نقاشی مقام اول را کسب کرد.
مادرش برای حسن یک کتاب جدید خرید.
حسن با تلاش و کوشش خود موفق به قبولی در دانشگاه شد.
اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!
