کلمه "حکمروا" در زبان فارسی به معنای شخصی است که دارای قدرت و سلطه است، به ویژه در زمینه سیاسی و اجتماعی. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی در جملات، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. استفاده صحیح: کلمه "حکمروا" باید در متنی که در مورد قدرت و حاکمیت صحبت می‌کند، به‌درستی به کار رود. به‌عنوان مثال: "حکمروا باید به حقوق مردم احترام بگذارد."

2. نحوه‌ی نوشتن: کلمه "حکمروا" همیشه باید به صورت یک‌کلمه نوشته شود و از فضا یا علامت نگارشی دیگری نباید جدا شود.

3. تطابق با سایر اجزاء جمله: اگر "حکمروا" به عنوان فاعل یا مفعول در جمله استفاده می‌شود، باید با سایر اجزای جمله از نظر تعداد و جنس توافق داشته باشد. به‌عنوان مثال: "حکمرایان" برای اشاره به جمع حکمرواها.

4. زمان فعل: در جملاتی که "حکمروا" به عنوان فاعل ذکر می‌شود، باید زمان فعل به‌درستی انتخاب شود. به‌عنوان مثال: "حکمروا توانست که مشکلات را حل کند."

5. ادبیات و سبک نوشتار: در متون ادبی و رسمی، می‌توان از کلمه "حکمروا" به عنوان یک واژه‌ی با مفهوم عمیق و جدی استفاده کرد. به‌مثال: "حکمروا باید با خردمندی و دقت، به امور کشور رسیدگی کند."

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "حکمروا" به‌درستی و به‌طور مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.

1. حکمروا باید تصمیماتی عاقلانه بگیرد تا رفاه مردم کشورش را تضمین کند.
2. در تاریخ ایران، حکمرواهای بزرگ بسیاری وجود داشته‌اند که هرکدام نقش مهمی در شکل‌گیری فرهنگ و تمدن ما ایفا کرده‌اند.
3. حکمروا برای حفظ امنیت کشور باید با دقت به نظرات مشاوران خود توجه کند.