کلمه "خایه‌دیس" (که به معنی نوعی از صندلی یا همان خایه‌دست به کار می‌رود) در نگارش فارسی معمولاً به صورت "خایه‌دیس" نوشته می‌شود. در اینجا چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. هجا و تلفظ: این کلمه معمولاً به صورت دو هجایی خوانده می‌شود: "خایه" و "دیس".

2. فاصله: وقتی این کلمه در جمله استفاده می‌شود، دقت کنید که هیچ فاصله‌ای بین آن و کلمات قبلی یا بعدی نباید وجود داشته باشد.

3. علامت نگارشی: اگر این کلمه در انتهای جمله قرار گیرد، باید به قواعد نگارشی مربوط به نقطه‌گذاری توجه داشته باشید.

4. کلمه‌های هم‌خانواده: ممکن است در برخی متون به واژه‌های مشابه یا هم‌خانواده برخورد کنید. مثل "خایه" که به معنای "گلابی" یا "پشت" می‌تواند باشد.

5. استفاده در جملات: در جملات باید با دقت و توجه به معنا و سیاق جمله به کار برود. به عنوان مثال: "او روی خایه‌دیس نشسته بود."

به طور کلی، توجه به جزئیات نگارشی و معانی واژه‌ها در نوشتار فارسی اهمیت زیادی دارد.

1. خایه‌دیس به عنوان یکی از محبوب‌ترین غذاهای محلی در این منطقه، همیشه در جشن‌ها و مناسبت‌ها سرو می‌شود.
2. در بازار محلی، زنان باهنر خایه‌دیس را به شیوه‌ای منحصر به فرد تهیه کرده و آن را به مشتریان ارائه می‌دهند.
3. طعم خایه‌دیس تازه و معطر، حس نوستالژی را در دل هر کسی زنده می‌کند که روزی آن را در خانه مادرش چشیده باشد.