خجلت

کلمه "خجلت" به معنای احساس شرمندگی یا ناراحتی به دلیل انجام یا وجود چیزی است که باعث خجالت می‌شود. در زبان فارسی، قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه و استفاده از آن در جملات به شرح زیر است:

1. نحوه نوشتن: کلمه "خجلت" با حرف "خ" آغاز می‌شود و به "ت" ختم می‌شود. لذا باید به غیبت از حروف و نداشتن علامت‌های اضافی توجه شود.

2. جایگاه در جمله: کلمه "خجلت" معمولاً به عنوان یک اسم (موصوف) در جملات استفاده می‌شود. مثلاً: "او از آن کارش خجلت کشید."

3. نحوه صرف و استفاده در جملات:

   • "خجلت" ممکن است به صورت حالت‌های مختلفی در جملات ظاهر شود (مثل حالت فاعلی):
     • او خجلت دارد.
     • خجلت به سراغش آمد.
   • در جملات خبری یا سوالی می‌توان از آن استفاده کرد:
     • آیا به خاطر آن عمل خجلت نکشیدید؟

4. جنس و تعداد: کلمه "خجلت" یک اسم مؤنث و غیر قابل شمارش است، بنابراین در جملات به صورت مفرد و بدون جمع می‌آید:

   • "این یک خجلت بزرگ است."
5. استفاده در جملات وصفی: می‌توان از آن به عنوان صفت نیز استفاده کرد، مثلاً: "خجلت او مشخص بود."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و به صورت نگارشی صحیح از کلمه "خجلت" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

البته! اینجا چند مثال از استفاده کلمه "خجلت" در جملات مختلف آورده شده است:

1. وقتی دوستانش از او درباره نتایج امتحان پرسیدند، خجلت شد و نتوانست به راحتی جواب بدهد.
2. خجلت او زمانی بیشتر شد که در جمع بزرگتری قرار گرفت و همه به او نگاه کردند.
3. در طول سخنرانی، خجلت او باعث شد که نتواند به درستی بیان کند که چه احساسی دارد.
4. خجلت دختر کوچک وقتی که متوجه شد لباسش پاره شده بود، قابل توصیف نبود.
5. او از خجلت حالت صورتی به خود گرفت وقتی که او را به عنوان بهترین دانش‌آموز کلاس معرفی کردند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!