دعامه

کلمه «دعامه» به معنای دعای عمومی یا دعای جمعی به کار می‌رود. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه، چند نکته قابل توجه است:

1. اعراب‌گذاری: این کلمه به صورت «دُعای عامه» نیز نوشته می‌شود که در این صورت، اعراب «دعا» باز می‌شود و به صورت «دعا» (با "ا" و "ع" متصل) و «عامه» به معنای عمومی است.

2. استفاده در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم در جملات مختلف به کار رود. مثلاً: «در مجالس مذهبی، دعاهای عامه خوانده می‌شود.»

3. قوانین نگارشی: در نگارش این کلمه، بهتر است از رسم‌الخط صحیح و قواعد دیکته‌ای استفاده شود. برای مثال، در متون رسمی و ادبی، باید از نگارش صحیح کلمه «دعامه» اطمینان حاصل کرد.

4. جایگاه کلمه: این کلمه معمولاً در متن‌های مذهبی و انگیزشی استفاده می‌شود و می‌تواند به عنوان عنوان یک فصل یا موضوع خاص در متون به کار رود.

چنانچه سوال خاصی در خصوص کاربرد یا نگارش این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که پاسخگو باشم.

1. دعامه من همیشه شامل سلامتی و خوشبختی برای خانواده‌ام است.
2. هر شب قبل از خواب، دعامه‌ام را با نیت خیر برای همه افراد جهان می‌نویسم.
3. او به مادربزرگش یادآوری کرد که دعامه‌هایش را فراموش نکند و هر روز به یاد دیگران باشد.