کلمه "دودل" در زبان فارسی به معنای کسی است که در تصمیم‌گیری نگران و مردد می‌باشد. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

1. نحوه نوشتن: کلمه "دودل" به صورت یکپارچه و بدون فاصله یا علامت اضافی نوشته می‌شود.

2. جنسیت و نوع کلمه: "دودل" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌توان آن را به صورت صفت نیز استفاده کرد (مثلاً: "او فردی دودل است").

3. قید و وصف: شما می‌توانید از این کلمه به همراه قیدها یا صفات دیگر استفاده کنید، مانند: "او همیشه دودل است" یا "دودلی او باعث تاخیر در تصمیم‌گیری‌اش شد".

4. نحو: در جملات، "دودل" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول و یا سایر اجزای جمله قرار بگیرد. برای مثال: "او یک دودل است" (به عنوان فاعل) یا "امروز تصمیم‌گیری‌اش دودل بود" (به عنوان مفعول).

5. استفاده در متون غیررسمی: در متون غیررسمی، می‌توانید از کلمه "دودل" به شکل غیررسمی و در مکالمات رایج استفاده کنید.

6. ترکیبات: می‌توان این کلمه را با پیشوندها یا پسوندهایی ترکیب کرد، مانند "دودلی" که به معنای حالت یا کیفیت دودل بودن است.

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "دودل" را به درستی و به صورت نگارشی مناسب در جملات خود به کار ببرید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "دودل" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه در تصمیم‌گیری‌هایش دودل است و نمی‌تواند به راحتی انتخاب کند.
2. وقتی به او پیشنهاد سفر به شمال را دادیم، چند دقیقه دودل کرد و سپس موافقت کرد.
3. در آزمون ریاضی، به سوال چهارم دودل ماندم و نمی‌دانستم کدام گزینه را انتخاب کنم.
4. او در انتخاب لباس برای مهمانی دودل بود و نمی‌دانست کدام رنگ بیشتر به او می‌آید.
5. وقتی که مسئولیت جدیدی به او واگذار شد، از روی دودلی در مورد توانایی‌هایش سوال کرد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!