کلمه "ذوق" در زبان فارسی به معانی مختلفی از جمله احساس شادی، شوق، ذوق هنری و... به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. علامت‌گذاری: کلمه "ذوق" معمولاً به عنوان یک اسم خاص یا معمولی در جملات استفاده می‌شود و نیازی به علامت خاصی ندارد، مگر اینکه در یک جمله خاص یا شعری به کار رود.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه "zogh" است. در نوشتار ممکن است گاهی به اشتباه به صورت "ذوق" یا "ذوق" نوشته شود، اما شکل صحیح و رایج "ذوق" است.

3. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم فاعل یا وصفی به کار رود. به عنوان مثال:

   • او ذوق هنری بالایی دارد.
   • این کار او نشان‌دهندهٔ ذوق عالی‌اش است.

4. ترکیبات: "ذوق" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود، مثل:

   • ذوق‌زدگی
   • ذوق ادبی
   • ذوق هنری
5. املا: در نوشتار رسمی به صورت "ذوق" باید نوشته شود و از استفاده از املای غیررسمی پرهیز شود.

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "ذوق" به درستی و به شیوه‌ای درست در نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "ذوق" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه در انتخاب رنگ‌ها و دکوراسیون خانه‌اش ذوق خاصی دارد.
2. نوشتن شعر یکی از علایق اوست و باوجود اینکه تازه کار است، ذوق شعری خوبی دارد.
3. او با ذوق و شوق فراوان به هنرهای دستی پرداخته و作品‌های زیبایی خلق کرده است.
4. بچه‌ها با ذوق و شادمانی مشغول نقاشی کردن بودند.
5. این کتاب به خاطر داستان جذاب و شخصیت‌های جالبش، ذوق بسیاری از خوانندگان را برانگیخته است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!