سرایدار

کلمه «سرایدار» به معنای فردی است که در یک ساختمان، خانه یا مؤسسه مسئول نگهداری و نظارت بر آن مکان است. برای استفاده صحیح و نگارشی این کلمه، برخی از نکات را به شرح زیر می‌توان ذکر کرد:

1. نحوۀ نوشتن: کلمه «سرایدار» به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. تلفظ: این کلمه به صورت «sarāydār» تلفظ می‌شود، که در آن «س» و «ر» و «ی» و «د» واضح است.

3. جمع: جمع این کلمه به صورت «سرایداران» است. در این حالت، پسوند «-ان» به انتهای کلمه اضافه می‌شود.

4. سازگاری با واژه‌های دیگر: در جملات می‌توان از «سرایدار» به عنوان فاعل، مفعول و یا در سایر نقش‌ها استفاده کرد. مثلاً:

   • سرایدار در ساختمان مسئولیت خوبی دارد.
   • به سرایدار اطلاع دادیم.

5. نکات نگارشی:

   • در متن‌های رسمی و اداری، به عنوان عنوان شغلی یا وظیفه، می‌توان از این کلمه استفاده کرد.
   • همیشه به ضمایر و ترکیب‌های مرتبط با این کلمه توجه کنید؛ مثلاً در کاربردهای «سرایدار ساختمان» یا «سرایدار محله».
6. نوشتار صحیح: توجه داشته باشید که از اشکال غیررسمی و غیرمعتبر این کلمه پرهیز کنید، مانند «سرايدار» با اعراب‌گذاری غلط یا بی‌قاعده.

برای به کارگیری درست و اصولی کلمه «سرایدار» در جملات فارسی، رعایت این نکات می‌تواند مؤثر باشد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سرایدار" در جمله آمده است:

1. سرایدار ساختمان وظیفه دارد تا نظافت و نگهداری از محیط عمومی را بر عهده گیرد.
2. هر روز صبح سرایدار با بیل و جارو حیاط را تمیز می‌کند.
3. سرایدار برای اطمینان از امنیت ساختمان، شب‌ها در ورودی نگهبانی می‌دهد.
4. وقتی مهمان‌ها به ساختمان می‌رسند، سرایدار به آنها خوش‌آمد می‌گوید.
5. سرایدار ساختمان به ساکنان در مورد قوانین و مقررات مجتمع توضیح داد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!