سمعه

کلمه «سمعه» در زبان فارسی به معنای «شنیدن» و به عنوان اسم مصدر آن به کار می‌رود. این کلمه به صورت «سمع» هم وجود دارد، که به معنی «شکافتن» یا «بررسی کردن» نیز به کار می‌رود. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

1. نحوه نوشتن: کلمه «سمعه» باید به همین صورت و با همین شکل نوشته شود. توجه به املای صحیح مهم است.

2. استفاده در جملات: این واژه معمولاً در جملات رسمی و ادبی به کار گرفته می‌شود. به عنوان مثال:

   • «سمعه‌پروری در فرهنگ اسلام اهمیت ویژه‌ای دارد.»

3. توجه به مفهوم: همان‌طور که اشاره شد، این واژه به معنای شنیدن است، بنابراین باید در contexts (زمینه‌های) مربوط به گوش دادن یا شنوایی به کار رود.

4. قواعد نگارشی: در نوشتن جملات در کنار کلمه «سمعه»، باید به قواعد کلی نگارش فارسی مانند فاصله‌گذاری، نقطه‌گذاری و درست‌نویسی توجه شود.

اگر سوال خاص دیگری درباره این کلمه یا نحوه استفاده از آن دارید، بفرمایید تا بیشتر توضیح دهم.

۱. سمعه‌ی این خبر در میان دوستانم به سرعت پخش شد و همه برای شنیدنش کنجکاو بودند. ۲. او در کلاس صوت و لحن مهارت خوبی داشت و می‌توانست به خوبی سمعه‌ی موزیک‌های مختلف را تشخیص دهد. ۳. سمعه‌ی آرامش‌بخش طبیعت در کنار دریا، ذهنم را از هیاهوی روزمره پاک کرد.