شهربان

کلمه «شهربان» در زبان فارسی به معنای نگهبان شهر یا مسئول امنيت شهر است و از ترکیب دو واژه «شهر» و «بان» تشکیل شده است. برای نگارش صحیح و رعایت قواعد نگارشی در استفاده از این کلمه، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. نگارش صحیح: کلمه «شهر» و «بان» به صورت وصل نوشته می‌شود و نیازی به فاصله نیست.

2. نقطه‌گذاری: اگر کلمه در وسط جمله قرار گیرد، باید طبق قواعد نقطه‌گذاری فارسی عمل کنید. مثلاً: «شهرمان نیاز به یک شهربان کاردان دارد.»

3. نوع کلمه: کلمه «شهر» اسم است و «بان» پسوند است که به معنای «نگهبان» یا «حفاظت‌کننده» است. بنابراین این کلمه به عنوان اسم استعمال می‌شود.

4. مفرد و جمع: در زبان فارسی، مفرد این کلمه «شهر بان» است و به طور معمول برای جمع آن می‌توان از «شهربان‌ها» استفاده کرد.

5. به کارگیری در جملات: توجه کنید که این کلمه معمولاً به عنوان اسم خاص نمی‌آید و مفهومی عمومی دارد. بنابراین می‌توانید آن را در جملات توصیفی یا خبری به کار ببرید.

مثال:

• «شهر باید توسط یک شهربان محافظت شود.»
• «شهربان‌های قدیم مسئولیت‌های زیادی داشتند.»

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه «شهر بان» استفاده کنید.

1. شهربان در حالی که از خیابان‌ها مراقبت می‌کرد، به امنیت شهر اهمیت زیادی می‌داد.
2. در زمان جنگ، شهربان‌ها نقش مهمی در حفظ نظم و امنیت محله‌ها ایفا کردند.
3. مردم به شهربان اعتماد داشتند و او را به عنوان حافظ امنیت خود می‌شناختند.