ضباط

کلمه "ضابط" در زبان فارسی به معنای شخصی است که وظیفه‌اش نظارت، اعمال قانون یا اداره‌ی امور نظامی و انتظامی است. برای نوشتن و استفاده درست از این کلمه، چند نکته‌ی نگارشی و قواعد مربوط به آن را می‌توان ذکر کرد:

1. نوشتن: کلمه "ضابط" باید به صورت صحیح و کامل نوشته شود و از حروف فارسی استفاده شود.

2. جمع: جمع کلمه "ضابط" به صورت "ضباط" است. به این ترتیب، برای اشاره به چندین ضابط، از این شکل جمع استفاده می‌شود.

3. به‌کاربری: این کلمه معمولاً در متون قانونی، اداری یا نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرد و باید با دقت و در جای مناسب به‌کار رود.

4. ترکیبات: "ضابط" می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود، مانند "ضابط قضایی" که به شخصی اشاره دارد که وظایف قضایی دارد.

5. نمونه استفاده: برای مثال: "ضابطان قانون باید به حقوق شهروندان احترام بگذارند."

استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی در نوشتار، به شفافیت و فهم بهتر متن کمک می‌کند.

1. در جلسه امروز، ضابطان قضایی گزارشی جامع درباره وضعیت پرونده‌های مهم ارائه دادند.
2. ضباط ارشد نیروی انتظامی برای ارتقاء امنیت در سطح شهر برنامه‌های جدیدی را معرفی کردند.
3. تمامی ضباطان نظامی موظفند تا به قوانین و مقررات مربوط به رفتار حرفه‌ای پایبند باشند.