غمخوار

کلمه "غمخوار" در زبان فارسی به معنای کسی است که در دوران غم و اندوه دیگران، با آن‌ها همدلی و همدردی می‌کند. در اینجا به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار: کلمه "غمخوار" به صورت پیوسته نوشته می‌شود و تنها یک واژه محسوب می‌شود.

2. جدا نویسی: در برخی موارد اگر بخواهید بر روی مفهوم آن تأکید کنید، می‌توانید از عبارت "غم خوار" به صورت جدا استفاده کنید، ولی معمولاً این روش رایج نیست و باید به متن و سیاق جمله توجه کرد.

3. فعل و اسم: "غمخوار" به عنوان اسم استفاده می‌شود. به مثال زیر توجه کنید:

   • او همیشه غمخوار دوستانش است.

4. سازگاری با دیگر افعال و صفت‌ها: این کلمه می‌تواند همراه با صفات یا قیدهایی قرار بگیرد تا بیشتر ویژگی‌های فردی را توصیف کند. به عنوان مثال:

   • یک غمخوار واقعی
   • غمخوار و مهربان

5. جمع: برای جمع بستن این کلمه می‌توان از "غمخواران" استفاده کرد:

   • غمخواران در روزهای سخت کنار مردم بودند.
6. استفاده در متن: در متون ادبی و شعر، "غمخوار" ممکن است به علت بار عاطفی‌اش استفاده شود. شاعران برای ایجاد همدلی و همدردی در آثار خود می‌توانند به این کلمه اشاره کنند.

به یاد داشته باشید که در نوشتار فارسی، توجه به قواعد نگارشی و معنای کلمات بسیار مهم است و این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر از کلمه "غمخوار" استفاده کنید.

1. در روزهای سخت زندگی، دوستان واقعی همیشه غمخوار یکدیگر هستند و به کمک هم می‌آیند.
2. او به عنوان یک غمخوار در کنار خانواده‌اش ایستاد و تلاش کرد تا تسلی‌بخش آن‌ها باشد.
3. غمخوار بودن یکی از ویژگی‌های انسان‌های بزرگ‌منش است که در بحران‌ها خود را نشان می‌دهد.