فراخواندن

کلمه "فراخواندن" یک فعل ترکیبی است که از دو بخش "فرا" و "خواندن" تشکیل شده است. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. فعل از لحاظ صرفی:

   • "فراخواندن" یک فعل حرکتی و حرکات فعلی است. به همین دلیل شکل‌های مختلف آن بسته به زمان و شخص تغییر می‌کند. به عنوان مثال:
     • من فرا می‌خوانم
     • تو فرا می‌خوانی
     • او فرا می‌خواند
     • ما فرا می‌خوانیم
     • شما فرا می‌خوانید
     • آنها فرا می‌خوانند

2. واژه‌نویسی و جدا نویسی:

   • در زبان فارسی، ترکیباتی که در آنها یک پیشوند به واژه‌ای اضافه می‌شود معمولاً به صورت یک کلمه نوشته می‌شوند. بنابراین "فراخواندن" به صورت متصل و یکپارچه نوشته می‌شود.

3. نکات نگارشی:

   • در نگارش متن‌های رسمی یا ادبی، باید به تناسب بافت متن به کار بردن این فعل دقت شود. به عنوان مثال، در متون علمی یا اجتماعی ممکن است به عنوان یک فعل رسمی و معتبر استفاده شود.

4. استفاده‌های مختلف:

   • "فراخواندن" می‌تواند به معنای دعوت کردن یا فرا خواندن افراد به یک تجمع یا جلسه باشد. از این کلمه در متن‌های اداری، دعوتنامه‌ها، خبرها و ... استفاده می‌شود.
5. نکات وابسته به زمان:
   • توجه به زمان فعل در جملات بسیار مهم است. برای مثال، به کار بردن این فعل در زمان گذشته و آینده شکل‌های مختلفی خواهد گرفت.

امیدوارم این نکات برای شما مفید واقع شده باشد! اگر سوال بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.

1. معلم تصمیم گرفت تا دانش‌آموزان را برای جلسه کلاس به سرعت فراخواند.
2. او برای همکاری در یک پروژه تحقیقاتی دوستانش را فراخواند.
3. مسئولان با ارسال یک اعلان عمومی، شهروندان را به برگزاری مراسم سالانه فراخواندند.