کلمه «فرادید» در زبان فارسی به معنای «به صورت جداگانه» یا «به طور فردی» است و معمولاً در متون علمی و ادبی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارش این کلمه و استفاده از آن اشاره می‌شود:

۱. نحوه نگارش: کلمه «فرادید» به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و باید از حروف فارسی استفاده شود.

۲. جایگاه در جمله: «فرادید» معمولاً به عنوان قید یا صفت در جملات ظاهر می‌شود و می‌تواند به توصیف نحوه انجام یک عمل اشاره کند. به عنوان مثال: «او به فرادید سایرین کار می‌کند.»

۳. استفاده در متون رسمی: این کلمه به‌ویژه در متون علمی و رسمی کاربرد دارد و در متون غیررسمی کمتر دیده می‌شود.

۴. هزاران نوشتار: در نوشتارهای ادبی، می‌توان از «فرادید» برای توصیف حالات خاص یا وضعیت‌های ویژه استفاده کرد.

۵. سازگاری با سایر عناصر زبانی: این کلمه می‌تواند با دیگر اجزای جمله مانند فعل و اسم ترکیب شود. برای مثال: «در این پروژه، بررسی فرادید نتایج مهمی به همراه داشت.»

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌درستی از کلمه «فرادید» در نوشتارهای فارسی خود استفاده کنید.

1. در هنگامی که به دوردست‌ها نگاه می‌کردیم، فرادید کوه‌های بلند و سرسبز جلوه‌گری می‌کردند.
2. او با فرادید و بصیرتی که داشت، توانست مشکلات را قبل از وقوع پیش‌بینی کند.
3. در این جشنواره، هنرمندان جوان آثار خود را در فرادید عموم قرار دادند تا از نظرات مخاطبان بهره‌مند شوند.