اعجوبه

کلمه "اعجوبه" یکی از واژه‌های فارسی است که به معنای پدیده‌ای بی‌نظیر و شگفت‌انگیز به کار می‌رود. در نگارش و استفاده از این کلمه، چند نکته مهم وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "اعجوبه" به همین شکل نوشته می‌شود و توجه به املای صحیح آن حائز اهمیت است.

2. جنس و مفرد/جمع: "اعجوبه" یک اسم مؤنث است و مفرد آن به کار می‌رود. جمع آن "اعاجیب" است، اما در زبان محاوره و نوشتار غیررسمی معمولاً از "اعجوبه‌ها" استفاده می‌شود.

3. قیدها و صفات: می‌توان این کلمه را با صفات و قیدهای مختلفی توصیف کرد. به عنوان مثال: "اعجوبه‌ی هنری"، "اعجوبه‌ای در علم" و ...

4. استفاده در جمله: به منظور نشان دادن معنای آن، باید دقت کرد که در جمله به‌درستی استفاده شود. به عنوان مثال: "او یک اعجوبه در ریاضیات است."

5. پیوستگی معنایی: این کلمه معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که به ویژگی‌های خاص یا توانایی‌های فوق‌العاده اشاره دارند.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه "اعجوبه" در نگارش و گفتار خود استفاده کنید.

1. او یک اعجوبه در فوتبال است و همیشه توانسته رکوردهای جدیدی به ثبت برساند.
2. این کودک اعجوبه در ریاضی، توانسته مسائل پیچیده را در عرض چند دقیقه حل کند.
3. هنرمندانی که در این نمایشگاه حضور دارند، هر کدام به نوعی یک اعجوبه در زمینه خود هستند.