معارضه

کلمه "معارضه" در زبان فارسی به معنای مقاومت یا مقابله و همچنین به معنای مخالفت یا تضاد بین دو یا چند چیز به‌کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات مربوط به استفاده، نگارش و سبک آن اشاره می‌کنم:

1. نگارش صحیح: کلمه "معارضه" به همین شکل و با همین املای فارسی نوشته می‌شود.

2. گونه‌شناسی: "معارضه" می‌تواند به عنوان اسم و به‌خصوص در متون علمی و ادبی به‌کار برود. این کلمه بیشتر در مباحث حقوقی، فلسفی و اجتماعی کاربرد دارد.

3. جایگاه در جمله: "معارضه" معمولاً به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه در جملات استفاده می‌شود. برای مثال:

   • "معارضه‌ای بین عقاید مختلف وجود دارد."
   • "او به شدت با معارضه‌ای که پیش آمده مخالف است."

4. تطبیق با قواعد زبان: هنگام استفاده از این کلمه، باید به قواعد فعل و اسم و همچنین به جنس و عدد آن توجه شود. "معارضه" یک اسم مؤنث است و در جملات باید به شکل مؤنث به کار برود.

5. پیامدهای معنایی: کلمه "معارضه" می‌تواند همراه با سایر کلمات معنای خاص‌تری داشته باشد. به عنوان مثال:
   • "معارضه سیاسی" به معنای مخالفت در زمینه سیاست است.
   • "معارضه فرهنگی" به معنای تضاد بین فرهنگ‌ها اشاره دارد.

به طور کلی، "معارضه" یک کلمه غنی و چندوجهی است که در حوزه‌های مختلف معانی و کاربردهای متفاوتی دارد.

1. در این جلسه، اعضای شورا درباره معارضه‌های موجود در روند توسعه شهری بحث کردند.
2. فیلم جدید به بررسی معارضه‌ای میان دو نسل و دیدگاه‌های متفاوت آن‌ها می‌پردازد.
3. معارضه اجتماعی بر سر منابع طبیعی، چالش بزرگی برای تصمیم‌گیری‌های اقتصادی است.