کلمه "مغرض" در زبان فارسی به معنای داشتن نیت یا انگیزه‌ای خاص، به‌خصوص در مورد قضاوت یا بیان نظر در مورد موضوعی به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه، برخی قواعد و نکات نگارشی و دستوری به شرح زیر هستند:

1. نوع و جنس کلمه: "مغرض" یک صفت است که به حالت و ویژگی شخص یا چیزی اشاره دارد. از این رو، می‌توان آن را برای توصیف افراد یا نظرات به کار برد.

2. مفرد و جمع: این کلمه در حالت مفرد به کار می‌رود و برای جمع معمولاً به شکل "مغرضین" یا "مغرض‌ها" استفاده می‌شود.

3. استفاده در جملات:

   • "نظر او مغرضانه بود و به هیچ وجه بی‌طرفی را رعایت نکرد."
   • "نقد مغرضانه این مقاله باعث ایجاد سوءتفاهم شد."

4. قید مربوطه: می‌توان از قید "مغرضانه" به عنوان حال برای توصیف فعل استفاده کرد.

   • "او مغرضانه به موضوع نزدیک شد."
5. همنشینی با دیگر کلمات: "مغرض" معمولاً با کلمات دیگری چون "نظر"، "قضاوت"، "انتقاد" و غیره به کار می‌رود و در این مواقع معنی منفی دارد و به عدم بی‌طرفی اشاره می‌کند.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه "مغرض" در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. برخی از رسانه‌ها به دلیل تمایلات سیاسی خود، نظرات مغرضانه‌ای ارائه می‌دهند که بر روی افکار عمومی تأثیر می‌گذارد.
2. او به دلیل دوستان مغرضش، به راحتی تحت تأثیر قرار گرفته و نظرات نادرستی را قبول کرده است.
3. در بحث‌های علمی، بهتر است که از مغرض بودن دوری کنیم و به شواهد و مدارک توجه کنیم.