مقراض

کلمه "مقراض" به معنای قیچی یا وسیله‌ای برای بریدن و کوتاه کردن است و در زبان فارسی به شکل صحیح و متداولی استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی در متن، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

1. املا: کلمه "مقراض" به همین شکل نوشته می‌شود و تغییراتی در هجی آن نداشته باشید.

2. نحوه استفاده: "مقراض" معمولاً به صورت اسم معرفه و یا نکره به کار می‌رود. مثلاً:

   • "من یک مقراض خریدم."
   • "او با مقراض موهایش را کوتاه کرد."

3. نقطه‌گذاری: در صورت استفاده از "مقراض" در جملات، مطمئن شوید که جملات به درستی نقطه‌گذاری شده‌اند:

   • "مقراض را روی میز گذاشتم. به کارم ادامه دادم."

4. توجه به سیاق: بسته به سیاق متن، کلمه "مقراض" ممکن است به صورت مجاز یا حقیقی به کار رود. دقت کنید که مفهوم آن، به‌ویژه در متون ادبی، درست منتقل شود.

5. هم‌نشینی با کلمات دیگر: "مقراض" را می‌توانید با دیگر کلمات ترکیب کنید، مثلاً:
   • "مقراض باغبانی"
   • "مقراض دستی"

با رعایت این نکات، می‌توانید در نوشتار خود از کلمه "مقراض" به‌درستی استفاده کنید.

1. هنگام هرس درختان، از مقراض برای برش شاخه‌های اضافی استفاده کردم.
2. او با دقت و مهارت، گل‌های خشک را با مقراض تنظیم کرد تا جلوه زیباتری داشته باشند.
3. در باغچه، همیشه یک مقراض تیز و کارآمد را در کنارم دارم تا به راحتی بتوانم علف‌های هرز را از ریشه بکنم.