کلمه "ملهوف" در زبان فارسی به معنای به شدت خسته، کسل‌کننده یا بی‌علاقه است. این کلمه بیشتر در متون ادبی و رسمی استفاده می‌شود.

برخی قواعد نگارشی و نکات مربوط به استفاده از "ملهوف":

1. نحوه نوشتار:

   • همیشه این کلمه را با "م" کوچک در ابتدای جمله و با "ل" و "ف" بدون تغییر و با اعراب صحیح بنویسید.

2. استفاده در جملات:

   • می‌توان این کلمه را به عنوان صفت به کار برد:
     • "این کتاب بسیار ملهوف بود و نتوانستم آن را تا انتها بخوانم."

3. جایگاه کلمه در جمله:

   • معمولاً بعد از اسم یا فعل می‌آید:
     • "فیلمی که دیدیم، ملهوف بود."

4. تطابق با اسم:

   • این کلمه به عنوان صفت باید از نظر جنس و عدد با اسم خود هماهنگ شود:
     • "این نمایش ملهوف است." (مفرد مؤنث)
     • "این نمایش‌ها ملهوف هستند." (جمع مذکر)

5. اجتناب از تکرار:

   • در نوشتار ادبی، از تکرار مکرر این کلمه خودداری کنید تا متن پرجاذبه‌تر باشد.
6. تنوع در واژگان:
   • برای جلوگیری از یکنواختی، می‌توانید از مرادف‌های دیگر مانند "کسل‌کننده" یا "خسته‌کننده" نیز استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی و با زیبایی از کلمه "ملهوف" در نوشته‌های خود بهره ببرید.

1. با دیدن آن نمایش زیبا و جذاب، همه حضار ملهوف شدند و تا پایان برنامه به دقت تماشا کردند.
2. او به خاطر داستان‌های جذابش، ملهوف و مسحور شد، به‌طوری که ساعت‌ها بدون وقفه به شنیدن ادامه داد.
3. در پارک، کودکان با بازی و شادی، ملهوف و شاداب بودند و از لحظه‌های خود لذت می‌بردند.