منکوب

کلمه "منکوب" به معنای تحت فشار یا تحت سلطه قرار گرفته است و در زبان فارسی به عنوان صفت و یا اسم استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. جنس کلمه: "منکوب" به طور کلی به عنوان یک صفت به کار می‌رود و جنس آن مذکر است. می‌توان آن را به صورت مؤنث (منکوبه) نیز در برخی از موارد به کار برد.

2. مشتقات: از این کلمه می‌توان مشتقات مختلفی ساخت، مانند "منکوب کردن" که به معنای تحت فشار قرار دادن یا از بین بردن است.

3. نحو و ساختار جملات: "منکوب" می‌تواند در جملات به عنوان صفت به کار رود:

   • "او در شرایط منکوب کننده‌ای قرار دارد."
   • "فشارهای اجتماعی او را منکوب کرده است."

4. هم‌قافیه‌ها: توجه به واژه‌هایی که قافیه مشابه دارند می‌تواند به شعر و نثر کمک کند. مثال‌هایی چون "مغلوب"، "محجوب" و "محکوم" می‌توانند به عنوان هم‌قافیه‌ها مد نظر قرار گیرند.

5. تناسب معنایی: در انتخاب این کلمه باید توجه داشت که در چه بافت یا زمینه‌ای به کار می‌رود. به عنوان مثال، در متون سیاسی، اجتماعی، یا ادبیات می‌تواند معانی متفاوتی را القا کند.

6. نگارش درست: از لحاظ نوشتاری، کلمه باید بدون هیچ گونه خطا و با استفاده از قواعد املایی صحیح به کار رود.

استفاده دقیق و درست از کلمه "منکوب" می‌تواند به وضوح و شفافیت متن کمک کند، به خصوص در مباحث اجتماعی و سیاسی.

1. صدای رعد و برق، همه را منکوب کرد و هیچ‌کس جرأت نکرد بیرون برود.
2. خبر ناگوار تصادف، خانواده را به شدت منکوب کرد و همه در سکوت به فکر فرو رفتند.
3. زیبایی طبیعت در فصل پاییز، حتی بزرگ‌ترین منتقدان را نیز منکوب و مجذوب خود کرد.