موجز

کلمه "موجز" در زبان فارسی به معنای مختصر و خلاصه است و به طور عمده به سبک نوشتار و بیان اشاره دارد که در آن اطلاعات به صورت مختصر و مفید ارائه می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی و زبانی مرتبط با کلمه "موجز" اشاره می‌کنیم:

1. نحوه استفاده:

   • کلمه "موجز" معمولاً برای توصیف متنی که به طور خلاصه و با دقت نوشته شده است، به کار می‌رود.
   • به عنوان مثال: "این مقاله به صورت موجز به بررسی تاریخچه فلسفه پرداخته است."

2. تناسب معنایی:

   • "موجز" ممکن است در ترکیب با دیگر واژه‌ها به کار رود، مانند "موجز و مفید" یا "بیان موجز".

3. استفاده در متون رسمی:

   • در نوشتارهای رسمی و علمی، استفاده از سبک موجز توصیه می‌شود تا خواننده به راحتی بتواند مفاهیم را درک کند بدون اینکه متن طولانی و گیج‌کننده باشد.

4. جملات موجز:

   • جملات باید کوتاه و گویا باشند. مثلاً:
     • "ایران کشوری با تاریخ کهن است."
     • "نقش علم در پیشرفت جامعه不可忽 زدنی است."

5. پرهیز از اطناب:

   • هنری است که باید رعایت شود؛ از گفتن مطالب غیرضروری پرهیز کنید و به نقاط کلیدی بپردازید.
6. انطباق با موضوع:
   • هنگام نوشتن مطالب موجز، توجه به موضوع و هدف نوشتار حیاتی است تا اطلاعاتی که ارائه می‌شود کاملاً مرتبط باشد.

با رعایت این نکات، می‌توان متنی موجز و قابل فهم تهیه کرد که پیام را به خوبی منتقل کند و برای خواننده جذاب باشد.

1. خلاصه‌ی کتاب به صورت موجز و دقیق نکات کلیدی را بیان کرده است.
2. او در سخنرانی‌اش، مطلب را با زبانی موجز بیان کرد تا همه مخاطبان به راحتی متوجه شوند.
3. این مقاله به بررسی مشکلات اقتصادی به شکل موجز و کارآمد می‌پردازد.