ناامیدی

کلمه "ناامیدی" در زبان فارسی به معنای عدم امید یا بی‌امیدی استفاده می‌شود. برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه عبارتند از:

1. نوشتار صحیح: کلمه "ناامیدی" همیشه به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و از دو بخش "نا" و "امیدی" تشکیل شده است.

2. استفاده از پیشوند "نا": پیشوند "نا" به معنای عدم یا نقیصه است و در کلمات مختلف می‌تواند معانی منفی را ایجاد کند. در اینجا "ناامیدی" به معنای فقدان امید است.

3. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم در جمله استفاده شود. مثلاً: "ناامیدی در زندگی می‌تواند انسان را دچار افسردگی کند."

4. صرف و نحو: "ناامیدی" به عنوان اسم می‌تواند با صفت‌ها و قیدهای مختلف ترکیب شود. برای مثال: "ناامیدی شدید" یا "ناامیدی طولانی".

5. هم‌نشینی: کلمه "ناامیدی" می‌تواند با دیگر عبارات و کلمات یا جملات هم‌نشینی کند. مثلاً: "او از ناامیدی‌اش رنج می‌برد."

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "ناامیدی" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. احساس ناامیدی به من اجازه نمی‌دهد به سمت آرزوهایم حرکت کنم.
2. در دل شب، ناامیدی به سراغش آمد و خواب را از او گرفت.
3. او در مواجهه با چالش‌ها هرگز ناامید نشد و همیشه به آینده امیدوار بود.