ناتنی

کلمه "ناتنی" به معنای نداشتن نسبت خونی یا فامیلی است و معمولاً در مورد خواهر و برادرانی به کار می‌رود که یکی از والدین مشترک ندارند. برای استفاده صحیح از این کلمه در زبان فارسی و رعایت قواعد نگارشی، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتن صحیح: کلمه "ناتنی" با "ن" در آغاز و "تنی" به معنای عدم رابطه خونی نوشته می‌شود.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات برای بیان رابطه‌ بین افراد استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

   • "او خواهر ناتنی من است."
   • "آنها برادران ناتنی هستند."

3. نقطه‌گذاری: در جملاتی که از کلمه "ناتنی" استفاده می‌شود، مانند دیگر جملات، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد. مثلاً پس از پایان جمله و عطف جملات، از نقطه، ویرگول یا دیگر نشانه‌های نگارشی استفاده کنید.

4. توجه به قواعد جمع: اگر بخواهید از این کلمه در فرم جمع استفاده کنید، باید بگویید "ناتنی‌ها".

   • مثال: "ناتنی‌ها با هم ارتباط خوبی دارند."
5. سخن‌وری: در مکالمات رسمی یا نوشتار ادبی، می‌توانید این کلمه را با احتیاط و مطابق با موضوع گفت‌وگو به کار برید تا از بار معنایی آن به درستی استفاده شود.

با رعایت این نکات می‌توانید استفاده‌ی صحیح و مؤثری از کلمه "ناتنی" در نگارش و گفتار خود داشته باشید.

1. ناتنی‌ام در سفر به شمال ما را همراهی کرد و لحظات خوشی را برایمان رقم زد.
2. رابطه‌ی ناتنی در خانواده‌ام باعث شد تا ارزش‌های دوستی و محبت را بهتر درک کنیم.
3. با وجود اینکه او ناتنی بود، همیشه به عنوان بخشی از خانواده ما پذیرفته شد.