نوکر

کلمه «نوکر» در زبان فارسی به معنای خدمتکار یا کسی است که برای دیگران کار می‌کند. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. فعل مناسب: هنگام استفاده از کلمه «نوکر»، باید از افعالی مانند «داشتن»، «بودن» و «کار کردن» استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • من نوکری دارم که هر روز به من کمک می‌کند.

2. نقش گرامری: «نوکر» معمولاً به عنوان اسم و فاعل در جمله به کار می‌رود. می‌توانید آن را به عنوان مفعول نیز استفاده کنید:

   • نوکر به دستورات صاحبش گوش می‌دهد.

3. نقطه‌گذاری: در جملات، باید به دقت از نقطه‌گذاری استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • او نوکر خوبی است؛ همیشه کارهایش را به درستی انجام می‌دهد.

4. انتخاب واژه‌ها: در نوشتن، بهتر است به‌جای استفاده از کلمان روزمره، از واژه‌های ادبی و مناسب‌تری استفاده کنید (به‌خصوص در متون رسمی).

5. قیدها و صفت‌ها: می‌توانید صفت‌ها و قیدهای مختلف را برای توصیف «نوکر» به کار ببرید:

   • نوکر صادق و زحمت‌کش
6. استفاده در جملات طولانی: در جملات پیچیده، توجه داشته باشید که محل قرارگیری «نوکر» باید مشخص باشد تا معنی جمله کاملاً روشن باشد:
   • اگر نوکر به موقع بیاید، می‌توانیم مهمانی را به خوبی برگزار کنیم.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «نوکر» به‌طرز صحیح و تاثیرگذاری در متون خود استفاده کنید.

1. نوکر وفادار همیشه در کنار خانواده خدمت می‌کند و به آنها احترام می‌گذارد.
2. در داستان قدیمی، نوکر باهوش موفق شد راز بزرگ صاحبش را کشف کند.
3. برخی افراد به جای استخدام کارمند، ترجیح می‌دهند یک نوکر را برای انجام کارهای روزمره به خدمت بگیرند.