کلمه "همم" در زبان فارسی به معنای ابراز تفکر یا تردید گفته می‌شود و در اصطلاحات گفتاری و غیررسمی استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد مربوط به زبان فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در مکالمات غیررسمی: "همم" بیشتر در گفت‌وگوهای غیررسمی و مکالمات دوستانه به کار می‌رود و در متون رسمی یا نوشتاری چندان مناسب نیست.

2. نحوه نگارش: این کلمه معمولاً به این صورت نوشته می‌شود و نیازی به نشانه‌گذاری خاصی ندارد.

3. آوای کلمه: "همم" در زبان گفتاری به صورت کشیده و با تأکید بر حروف "م" بیان می‌شود که نشان‌دهنده تردید یا فکرکردن است.

4. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً در ابتدای جمله یا میان جمله برای نشان دادن توقف فکری یا تردید به کار می‌رود. مثلاً: "همم، فکر می‌کنم که باید بیشتر تحقیق کنم."

5. مناسبت با دیگر کلمات: "همم" را می‌توان با دیگر کلمات تأکیدی یا فکری ترکیب کرد، اما باید مراقب بود که جمله منطقی و مرتبط باقی بماند.

به طور کلی، "همم" بیشتر به عنوان یک علامت گفتاری از فکر کردن یا تردید در گفتار غیررسمی ما به کار می‌رود و در نگارش رسمی جایی ندارد.

البته! در اینجا سه جمله با کلمه "همم" آمده است:

1. همم، فکر می‌کنم باید بیشتر درباره این موضوع تحقیق کنم.
2. همم، این روزها واقعا مشغول هستم و وقت برای استراحت ندارم.
3. همم، این پیشنهاد خیلی جالب به نظر می‌رسد و باید درباره‌اش صحبت کنیم.