وهن

کلمه "وهن" در زبان فارسی به معنای ضعف، نقص یا ناتوانی است. این واژه به طور عمده در متون ادبی و دینی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قواعد نگارشی و کاربردی برای کلمه "وهن":

1. نوع نوشتار: "وهن" باید به شکل درست و بدون هیچگونه اشتباه نوشتاری نوشته شود.

2. نقطه‌گذاری: اگر "وهن" در میان جمله‌ای قرار گیرد، بسته به موقعیت آن ممکن است نیاز به ویرگول یا سایر نشانه‌های نگارشی داشته باشد.

3. تطابق با ساختار جمله: "وهن" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و باید با دیگر اجزای جمله از نظر گرامری تطابق داشته باشد. مثلاً در جملات وصفی، می‌تواند به عنوان صفت نیز مورد استفاده قرار گیرد.

4. استفاده در متون رسمی: این واژه می‌تواند در متون رسمی، ادبی و دینی استفاده شود و باید با دقت و درستی به کار رود.

5. معانی و دقت در کاربرد: دقت کنید که "وهن" در متن، معنای مناسب خود را داشته باشد و از آن به درستی استفاده شود. در مواردی ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد.

مثال استفاده در جمله:

• ضعف افراد در برابر چالش‌های زندگی به نوعی وهن محسوب می‌شود.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از "وهن" به درستی و موثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. رفتار غیرمعقول او در جلسه باعث وهن و بی‌احترامی به دیگران شد.
2. انتشار اخبار نادرست می‌تواند به وهن اعتبار یک شخصیت عمومی آسیب بزند.
3. ما باید از بیان نظراتی که باعث وهن دیگران می‌شود، پرهیز کنیم.