کلمه "بهایی" دستوری و نگارشی خاصی دارد که در زیر به برخی نکات مربوط به آن اشاره می‌شود:

1. نوشتار: کلمه "بهایی" به صورت "بهایی" نوشته می‌شود و از دو بخش "بها" و "ای" تشکیل شده است.

2. نقطه‌گذاری: این کلمه در جملات به طور معمول نیازی به نقطه‌گذاری اضافی ندارد مگر در مواقعی که در پایان جمله یا به عنوان اسم خاص استفاده شود.

3. نقش کلمه: "بهایی" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار رود. به عنوان مثال:

   • به عنوان صفت: "خدمات بهایی."
   • به عنوان اسم: "بهاییان."

4. استفاده در جملات: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، باید به زمینه و مفهوم جملات توجه شود.واژه "بهایی" در بسیاری از موارد به معنای تعلق به دین بهایی استفاده می‌شود و باید با احترام به عقاید مختلف به کار رود.

5. دقت در مفهوم: استفاده از این کلمه به طور خاص به پیروان دین بهایی اشاره دارد، لذا از به کار بردن آن در محتوای توهین‌آمیز یا تحقیرآمیز باید پرهیز کرد.

این نکات به نویسندگان و نگارندگان کمک می‌کند تا در استفاده از این کلمه دقت بیشتری داشته باشند و از لحاظ نگارشی و معنایی درست عمل کنند.

در زیر چند مثال برای استفاده از کلمه "بهایی" در جمله آورده شده است:

1. بهایی که برای خرید این کالا پرداخت کرده‌ام، بسیار مناسب بود.
2. او همیشه به ارزش‌های انسانی و بهایی که برای دوستی‌ها قائل است، اهمیت می‌دهد.
3. این پروژه نیاز به بهایی بالا دارد، اما نتیجه آن بسیار ارزشمند خواهد بود.
4. هر چیز در زندگی بهایی دارد؛ گاهی باید برای رسیدن به خواسته‌هایمان قربانی کنیم.
5. بهایی که برای حفظ محیط زیست پرداخت می‌شود، در درازمدت به نفع نسل‌های آینده خواهد بود.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید یا توضیحات بیشتری می‌خواهید، بفرمایید!