کلمه "پررنگ" در زبان فارسی به معانی مختلفی از جمله "بسیار رنگی" یا "قابل توجه" استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش: "پررنگ" نوشته می‌شود و باید دقت شود که بین "رنگ" و "پر" فاصله‌ای وجود ندارد.

2. نوشتن با حروف بزرگ: اگر "پررنگ" در ابتدای جمله قرار بگیرد، باید با حرف بزرگ نوشته شود: "پررنگ است".

3. قید: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت بکار رود و برای توصیف یا تأکید بر چیزی استفاده شود. مثلاً: "این تصویر پررنگ است".

4. تطابق با قواعد گرامی: وقتی که "پررنگ" به عنوان صفت بکار می‌رود، باید با اسم مورد نظر تطابق داشته باشد: "رنگ‌های پررنگ"، "پیام‌های پررنگ".

5. استفاده در زبان ادبی: "پررنگ" می‌تواند در زبان ادبی و توصیفی به کار رود تا بر جذابیت یا اهمیت موضوعی تأکید کند.

6. قیدهای دیگر: می‌توانید آن را با قیدهای دیگر ترکیب کنید، مثلاً "بسیار پررنگ" یا "به شدت پررنگ".

با رعایت این قواعد، می‌توانید کلمه "پررنگ" را به شکل مناسب در نوشتار فارسی خود به کار ببرید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "پررنگ" در جمله آورده شده است:

1. رنگ نقاشی دیوارها بسیار پررنگ و جذاب است.
2. احساس عشق او در کلماتش پررنگ و نمایان بود.
3. در این عکس، آسمان با رنگ آبی پررنگ به تصویر کشیده شده است.
4. نقدهای او درباره این فیلم، پررنگ و تاثیرگذار بودند.
5. شخصیت اصلی داستان با ویژگی‌های پررنگ و خاصش به خوبی معرفی می‌شود.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!