پشتکار

کلمه "پشتکار" در زبان فارسی به معنی تلاش مستمر و پیوسته برای رسیدن به هدف یا انجام کاری است. در استفاده از این کلمه، رعایت برخی قواعد و نکات نگارشی و زبانی اهمیت دارد:

1. نویسه‌گان: کلمه "پشتکار" به صورت یک واژه ترکیبی نوشته می‌شود و نیازی به جداسازی یا تغییر شکل ندارد.

2. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم در جمله‌ها مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • "پشتکار او در تحصیل ستودنی است."
   • "با پشتکار می‌توان به موفقیت رسید."

3. استفاده از نکات ادبی: در نوشتار ادبی و رسمی، می‌توان از "پشتکار" به عنوان یکی از ویژگی‌های مثبت شخصیت‌ها یا مواردی که به موفقیت منجر می‌شود، یاد کرد.

4. جنس و تعدد: "پشتکار" یک اسم غیرقابل شمارش است و تنها به صورت مفرد استفاده می‌شود. به طور معمول نمی‌توان گفت "پشتکارها" اما می‌توان به اشکال مختلفی از پشتکار اشاره کرد مانند "پشتکارهای بزرگ" به صورت توصیفی.

5. ترکیب‌های مرتبط: می‌توان این کلمه را با واژه‌های دیگر ترکیب کرد، مانند "پشتکار تحصیلی" یا "پشتکار کاری" برای مشخص کردن نوع پشتکار.

6. نقل‌قول‌ها و حکمت‌ها: این کلمه در نقل قول‌ها و ضرب‌المثل‌های فارسی نیز جای دارد. به عنوان مثال: "پشتکار، کلید موفقیت است."

این نکات به درک و استفاده بهتر از کلمه "پشتکار" کمک می‌کند.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "پشتکار" در جملات آورده شده است:

1. پشتکار او در تحصیل باعث شد که نمرات بسیار عالی بگیرد.
2. بدون پشتکار و تلاش مستمر، دستیابی به موفقیت تقریباً غیرممکن است.
3. معلمش همیشه به او می‌گفت که پشتکار و جدیت در کار، کلید رسیدن به آرزوهاست.
4. او با پشتکار بسیار، توانست بر مشکلات زیادی غلبه کند و به هدفش برسد.
5. پشتکار و شخصیت قوی‌اش او را در عرصه‌های رقابتی متمایز کرد.

امیدوارم این مثال‌ها به شما کمک کند!