کلمه "آمرانه" از دو بخش "آمر" و پسوند "-انه" تشکیل شده است. این کلمه به معنای "به صورت امر کردن" یا "به شکل دستوری" است و در متن‌های رسمی و ادبی کاربرد دارد. در مورد نگارش و استفاده از این واژه، ملاحظات زیر حائز اهمیت است:

1. نگارش صحیح: اطمینان حاصل کنید که کلمه به درستی نوشته شده باشد. "آمرانه" به صورت یکجا و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. قید بودن: "آمرانه" به عنوان یک قید عمل می‌کند و توضیح‌دهنده نحوه انجام یک عمل است. به همین دلیل معمولاً در جملات به عنوان وصف کننده‌ی فعل به کار می‌رود.

3. گفتارهای رسمی: این کلمه بیشتر در متون رسمی و ادبی کاربرد دارد و در گفتارهای غیررسمی ممکن است کمتر به کار رود.

4. جملات مثال:

   • او به طرز آمرانه‌ای دستور داد که کارها سریع‌تر انجام شوند.
   • رفتار آمرانه‌ی مدیر باعث نارضایتی کارکنان شده است.
5. مطابقت با سایر قواعد نگارشی: در استفاده از "آمرانه" باید توجه داشت که با سایر اجزای جمله و نیز از نظر زمان و شخص فعل هماهنگ باشد.

به طور کلی، استفاده درست از واژه‌های فارسی، از جمله "آمرانه"، نشان‌دهنده تسلط بر زبان و نگارش است.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "آمرانه" آورده شده است:

1. او به‌عنوان مدیر، همیشه دستوراتش را به‌صورت آمرانه صادر می‌کند و هیچ‌گونه اعتراض یا نظری را نمی‌پذیرد.

2. روش آمرانه‌ی معلم باعث شده است که دانش‌آموزان از ابراز هیچ نظری در کلاس بترسند.

3. در این خانواده، پدر به‌دلیل شخصیت آمرانه‌اش، فرزندانش را از داشتن آزادی عمل باز داشته است.

4. برخی از رهبری‌ها، با رویکردی آمرانه و بدون توجه به نظرات دیگران، تصمیم‌گیری می‌کنند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!