آذرشب

کلمه "آذرشب" از دو بخش تشکیل شده است: "آذر" که به معنای آتش و نار در زبان‌های باستانی ایرانی است و "شب" که به معنای تاریکی است. در زبان فارسی، این کلمه به معنای شب آتشین یا شب خوش و دل‌انگیز به کار می‌رود.

در مورد قواعد فارسی و نگارشی برای این کلمه:

1. جداسازی اجزاء: در متون نگارشی، بهتر است اجزاء کلمات که دارای معانی مستقل هستند، جدا نوشته شوند، مگر اینکه در فرهنگ یا سنت خاصی به صورت ترکیبی استفاده شوند.

2. نقطه‌گذاری: در جملاتی که این کلمه به کار می‌رود، نکات نگارشی مانند استفاده از ویرگول و نقطه باید به‌درستی رعایت شود.

3. قید زمان: در مواقعی که "آذرشب" به عنوان قید زمان در جملات استفاده می‌شود، باید توجه کنید که در کدام بخش جملات قرار می‌گیرد تا مفهوم درست منتقل شود.

4. نحو و صرف: در جملات، این کلمه می‌تواند به عنوان اسم مشخص و قید زمان استفاده شود، بنابراین باید با سایر اجزای جمله به درستی ترکیب شود.

مثال: "امشب، آذرشب زیبایی خواهد بود."

در این جمله، "آذرشب" به عنوان اسم نشان‌دهنده نوعی شب خاص به کار رفته است و با سایر اجزاء جمله به خوبی ترکیب شده است.

البته! در اینجا چند جمله با کلمه "آذرشب" آورده شده است:

1. آذرشب، شبی سرد و دل‌انگیز بود که نویدباران‌های پاییزی را می‌داد.
2. در آذرشب، دور هم نشسته بودیم و قصه‌های گذشته را برای یکدیگر تعریف می‌کردیم.
3. آذرشب به خاطر زیبایی‌هایش همیشه یادآور خاطرات شیرینی است که در کنار خانواده سپری کرده‌ام.
4. باغچه در آذرشب با برف‌های زیبایی که بر روی آن نشسته بود، منظره‌ای دلربا به وجود آورده بود.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!