کلمه "پانی" در زبان فارسی به معنای "آب" و در برخی لهجه‌ها و dialect ها به کار می‌رود. این کلمه به صورت استاندارد در فارسی معیار معمولاً استفاده نمی‌شود و در عوض "آب" رایج است. با این حال، در برخی از متون ادبی، اشعار و محاوره‌های خاص ممکن است "پانی" به کار رود.

در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با کلمه "پانی" اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: این کلمه باید به صورت صحیح و در چهارچوب‌های نگارشی دقیقی نوشته شود.

2. تطابق با قواعد دستوری: اگر کلمه "پانی" به عنوان اسم استفاده شود، باید با دیگر اجزای جمله تطابق داشته باشد. مثلاً در جملاتی که نیاز به صرف فعل دارند، باید دقت شود که فعل با فاعل و مفعول هماهنگی داشته باشد.

3. مرز بین زبان رسمی و محاوره‌ای: استفاده از "پانی" بیشتر در زبان محاوره‌ای و غیررسمی متداول است، بنابراین توصیه می‌شود در متون رسمی از "آب" استفاده شود.

4. کاربرد در شعر و ادب: در اشعار و متون ادبی، "پانی" می‌تواند به عنوان یک واژه عاطفی و شاعرانه استفاده شود.

5. تلفظ و لهجه: توجه به تفاوت‌های لهجه‌ای در تلفظ این کلمه نیز مهم است، زیرا در برخی مناطق ممکن است شکل و صدای متفاوتی داشته باشد.

با توجه به این نکات، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از "پانی" در زبان فارسی نیازمند دقت و آگاهی از بستر زبانی و فرهنگی است.

1. هوا امروز بسیار گرم است و من دوست دارم یک لیوان پانی خنک بنوشم.
2. بچه‌ها در حیاط مشغول بازی با پانی هستند و از شستن دست‌ها با آب لذت می‌برند.
3. در سفر به کوه، من همیشه یک بطری پانی همراه خودم می‌آورم تا مطمئن شوم که آب کافی دارم.