حراس

کلمه "حراس" در زبان فارسی به معنای ترس و دلهره است و به صورت "حراس" به کار می‌رود.

قواعد نگارشی و استفاده:

1. نوشتار صحیح: همیشه کلمه "حراس" را به همین شکل بنویسید و از نوشتارهای غیررایج پرهیز کنید.

2. نقش دستوری:

   • "حراس" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند فاعل، مفعول یا اسم و صفت در جمله باشد.
   • مثال: «حراس او از تاریکی آشکار بود.»

3. صرف و تحول: قابل تبدیل به اسم‌های دیگر نیست، اما می‌توان از آن ترکیباتی ساخت.

   • مثال: "احساس حراس"، "حراس و اضطراب"

4. جمله‌سازی:

   • می‌توانید جمله‌هایی بسازید که حراس به عنوان موضوع یا مفعول ظاهر شود.
   • «حراس در دل او نشسته بود.»

5. رعایت علائم نگارشی: در نوشتن این کلمه در جمله، توجه به علائم نگارشی مهم است.

   • مثال: «او با حراس وارد اتاق شد.»
6. تلفظ: کلمه حراس را با تأکید بر حرف "ح" و "ر" ادا کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "حراس" به‌درستی و مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. حراس جنگل‌ها باید با مسئولیت‌پذیری از منابع طبیعی محافظت کنند.
2. گروه حراس در تلاش است تا امنیت شهر را در مواقع بحران تأمین کند.
3. با توجه به تهدیدهای موجود، حراس‌ها باید آماده‌ی مقابله با هرگونه خطر باشند.