duzax

hell |

دوزخ

معنی: دوزخ . [ زَ ] (اِ) جهنم . (لغت محلی شوشتر). جهنم به عقیده ٔ همه ٔ ادیان ، جایی در جهان دیگر که بزه کاران را در آنجا به انواع عقوبت کیفر دهند. (یادداشت مؤلف ). نقیض بهشت و نام درکات سبعه ٔ آن چنین است : 1 - جهنم ، جای اهل کبایر که بی توبه مرده اند. 2 - لظی ، جای ستاره پرستان . 3- حطمة، جای بت پرستان . 4 - سعیر؛ مکان ابلیس و متتابعان او. 5 - سقر، جای ترسایان . 6 - جحیم ، محل مشرکان . 7 - هاویه ، منزل منافقان وزندیقان و کفار. (از آنندراج ). جای عذاب کافران . (شرفنامه ٔ منیری ) (از برهان ). در آیین زردشتی ، جایی است در جهان دیگر که در آنجا گناهکاران جزای کارهای بدخود بینند، و آن محلی است سخت عمیق همچون چاهی بسیار تاریک و سرد دارای دمه و متعفن و جانوران موذی که کوچکترین آنها به بلندی کوه است به تنبیه روان بدکاران مشغولند. تشنگی ، گرسنگی ، نگونسار آویخته شدن ، میخ چوبین بر چشم فرورفتن ، پستان (زن ) بر تنور گرم چسبیدن ، به پستان آویخته شدن ، زبان بریده شدن و غیره از انواع شکنجه ٔ دوزخیان است . دوزخ معادل جهنم است به اعتقاد مسلمانان ، و آن محلی است پر از آتش و مملو از جانوران موذی که گناهکاران را در آنجا بسزای اعمال خود رسانند. (از دایرة المعارف فارسی ). مقابل بهشت . جهنم و سقر. محل گناهکاران و مشرکان در آن عالم . (ناظم الاطباء). در آیین زردشت برای دوزخ سه طبقه قائل شده اند. روان گناهکار پس از رسیدن به سر پل چنوت (صراط)در گام اول به دژمت (پندار بد) در گام دوم به دژوخت (گفتار بد) و در گام سوم به دژورشت (کردار بد) داخل شود، سپس از این مهالک گذشته به فضای تیرگی بی پایان درآید و در آنجاست دوژنگه ؛ یعنی جهان زشت که درفارسی دوزخ شده است . (از یشتها ج 2 ص 170). هاویه . (مجمل اللغة). حنابیر. موبق . زقر. عجوز. فلق . لَظی ̍.نهابر. (منتهی الارب ). جهنم . حطمه . سقر. سعیر. هاویه . (منتهی الارب ) (دهار). زبانیه . (دهار) :
مکن خویشتن از ره راست گم
که خود را به دوزخ بری بافدم .
رودکی .
و هر گه که تیره بگردد جهان
بسوزد چو دوزخ شود بادغر.
خسروی .
هر آن کس که پیش من آید به جنگ
نبیند به جز دوزخ و گور تنگ .
فردوسی .
بهشت است و هم دوزخ و رستخیز
ز ننگ و ز بد نیست ما را گریز.
فردوسی .
همان زشت شد خوب و شد خوب زشت
شده راه دوزخ پدید از بهشت .
فردوسی .
به پاسخ چنین گفت با شهریار
که دوزخ مرازین سخن گشت خوار.
فردوسی .
برین نیز هم خشم یزدان بود
روانت به دوزخ به زندان بود.
فردوسی .
زمین او چو دوزخ و ز تفشان
چو موی زنگیان شده گیای او.
منوچهری .
وگر اجزای جودش را گذر باشد به دوزخ بر
گلاب و شهد گرداند حمیمش را و غساقش .
منوچهری .
به بلخ اندر به سنگی برنوشته ست
که دوزخ عاشقان را چون بهشت است .
(ویس و رامین ).
هر کس که آن را از فلک و کواکب و بروج داند... جای وی دوزخ بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 93).
گر آتش نمودی به دارنده راه
نبودی به دوزخ درش جایگاه .
اسدی .
در فردوس به انگشتک طاعت زن
برمزن مشت معاصی به در دوزخ .
ناصرخسرو.
هل تا بکشد به مکر زی دوزخ
دیو از پی خویشتن لگامش را.
ناصرخسرو.
گر بترسی ز تافته دوزخ
از ره طاعت خدای متاب .
ناصرخسرو.
چون دوزخی گر ابر سیاه وپرآتش است
زو بوستان چرا که بهشتی لقا شده ست .
ناصرخسرو.
دود دوزخ نبیند آنچه سخی
بوی جنت نیابد آنچه بخیل .
ناصرخسرو.
هرکش امروز قبله مطبخ شد
دان که فرداش جای دوزخ شد.
سنایی .
گردون نگری ز قد فرسوده ٔ ماست
جیحون اثری ز اشک پالوده ٔ ماست
گر سمرقند جنت دنیاست
بی تو دوزخ بود سمرقندم .
سوزنی .
یکی دوزخی باشدی سهمناک
که دوزخ از آسیب آن باشدی .
انوری .
بر سر دوزخت کند حور بهشت مالکی
در بر آتشت کند حوت فلک سمندری .
خاقانی .
روان صاحب الاعراف موقوف است تا محشر
میان جنت و دوزخ که تا رایت چه فرماید.
خاقانی .
جنت ز شرم طلعت او گشته خاربست
دوزخ ز گرد ابلق او گشته گلستان .
خاقانی .
عشق آتشی است کاَّتش دوزخ غذای اوست
پس عشق روزه دار و تو در دوزخ هوا.
خاقانی .
دوزخ شرری ز رنج بیهوده ٔ ماست
فردوس دری ز وقت آسوده ٔ ماست .
خیام .
در درکات دوزخ ... معذب می دارند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص ).
آتش صبحی که در این مطبخ است
نیم شراری ز تف دوزخ است .
نظامی .
نشسته گوهری در بیضه ٔ سنگ
بهشتی پیکری در دوزخ تنگ .
نظامی .
زآتش دوزخ که چنان غالب است
بوی نبی شحنه ٔ بوطالب است .
نظامی .
گفت می خواهد خدا ایمان تو
تا رهد از دست دوزخ جان تو.
مولوی .
گفتش ای جان صعب تر خشم خدا
که از آن دوزخ همی لرزد چوما.
مولوی .
بی تو گر در جنتم ناخوش شراب سلسبیل
با تو گر در دوزخم خرم هوای زمهریر.
سعدی .
حوران بهشتی را دوزخ بود اعراف
از دوزخیان پرس که اعراف بهشت است .
سعدی .
مگر کاین سیه نامه ٔ بی صفا
به دوزخ رود لعنتش از قفا.
سعدی (بوستان ).
بگفت ای پسر قصه بر من مخوان
به دوزخ در افتادم از نردبان .
سعدی (بوستان ).
زن بد در سرای مرد نکو
هم در این عالم است دوزخ او.
سعدی (گلستان ).
- دوزخ پیش کسی آوردن ؛ مشکلات و دشواریهای بسیار بر او عرضه کردن :
چون برون آیم از این پرسم از حال و ز کار
دوزخی پیش من آرند پر از دود سیاه .
فرخی .
- هفت دوزخ ؛ طبقات سبعه ٔ دوزخ که عبارتند از: جهنم ، لظی ، حطمه ، سعیر، سقر، جحیم ، هاویه . (از غیاث ) :
باکش ز هفت دوزخ سوزان نی
زهرا چو هست یار و مددکارش .
ناصرخسرو.
در هفت دوزخ از چه کنی چارمیخشان
ویل لهم عقیله ٔ من بس عقابشان .
خاقانی .
کز یک دم خویش هفت دوزخ
در جنب نه آسمان نهادم .
عطار.
|| محل عذاب . (ناظم الاطباء). جای دودناک و دودزده ٔ تیره . (آنندراج ) (انجمن آرا).
- دوزخ گوگرد ؛ جایی که بر اثر سوختن گوگرد تیره و تاریک و دودناک شده است :
دوزخ گوگرد شد این تیره دست
ای خنک آن کس که سبک تر گذشت .
نظامی .
|| اخلاق زشت . (آنندراج ) (انجمن آرا). || رشک و حسد و رقابت . (ناظم الاطباء). || رنج . (برهان ). سختی و درشتی و رنج . (لغت محلی شوشتر) (ناظم الاطباء). || شکم . || مصاحب و رفیق بد. (ناظم الاطباء). کنایه از صحبت ناجنس نزد عشاق . (لغت محلی شوشتر) (از برهان ). || در لهجه ٔ امروز آذربایجان [ خلخال ] دام مخصوصی را گویند که برای شکار پرندگان تعبیه کنند.

... ادامه

1406 | 0

مترادف: آتش، جهنم، درك، سقر، نار، نيران، هاويه

متضاد: بهشت، فردوس

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

ترکیب: (اسم) [پهلوی: dusaxv، مقابلِِ بهشت]

مختصات: (زَ) [ په . ] (اِمر.)

الگوی تکیه: WS

نقش دستوری: اسم

آواشناسی: duzax

منبع: لغت‌نامه دهخدا

معادل ابجد: 617

شمارگان هجا: 2

دیگر زبان ها

انگلیسی

hell | inferno , pandemonium , Gehenna , Tartarus , Acheron

ترکی

cehennem

فرانسوی

enfer

آلمانی

hölle

اسپانیایی

infierno

ایتالیایی

inferno

عربی

الجحيم | جهنم , جحيم , توبيخ قاس , مقمر

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمه «دوزخ» در زبان فارسی به معنای جهنم یا مکان عذاب است. برای استفاده صحیح از این کلمه، توجه به چند نکته نگارشی و قواعدی ضروری است:

نحوه نوشتار: کلمه «دوزخ» به همین شکل و با همین املاء نوشته می‌شود و تغییر شکل ندارد.
نقطه‌گذاری: در جملاتی که کلمه «دوزخ» در آنها استفاده می‌شود، باید به نقطه‌گذاری توجه کرد. به‌عنوان مثال:
- "او همیشه درباره دوزخ و عذاب‌های آن صحبت می‌کند."
ترکیب‌ها: کلمه «دوزخ» می‌تواند در ترکیب‌های مختلف به کار رود، مانند «عذاب دوزخ» یا «راستای دوزخ».
توجه به مفاهیم: در متون دینی یا ادبی، کلمه «دوزخ» بار معنایی خاصی دارد و باید به دقت مورد استفاده قرار گیرد.
استفاده از ساختارهای زیبا و ادبی: برای نوشتن متون ادبی، می‌توان به صور مختلف و با زیبایی بیشتری از این کلمه استفاده کرد و آن را در قالب تصاویری ادبی به کار برد.

اگر سوال یا نکته خاصی در مورد این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

مثال برای واژه (هوش مصنوعی)

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دوزخ" در جملات آورده شده است:

او همیشه می‌گوید که بدون ایمان به خداوند، انسان به دوزخ خواهد رفت.
تصویرگری دوزخ در ادبیات کلاسیک، نشان‌دهنده‌ی عذاب‌های روحی و جسمی است.
در برخی مذاهب، دوزخ به عنوان جایی برای مجازات گناهان انسان‌ها توصیف می‌شود.
داستان‌های مذهبی معمولاً به توصیف دوزخ و عذاب‌هایی که منتظر گناهکاران است، می‌پردازند.
او از شنیدن قصه‌های دوزخ در کودکی ترسید و به این فکر افتاد که باید همیشه خوب باشد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

واژگان مرتبط: عالم اموات، عالم اسفل، جای دوزح مانند و وحشتناک، غوغا، مرکز دوزخ، کاخ شیطان، محبس، رودخانهء افسانهای در عالم اسفل

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول

دوزخ

معنی کلمه دوزخ

معنی واژه دوزخ

دوزخ

اطلاعات بیشتر واژه

500 کاراکتر باقی مانده

جعبه لام تا کام

تبلیغات توضیحی

تبلیغات موضوعی

تبلیغات تصویری

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول

دوزخ

معنی کلمه دوزخ

معنی واژه دوزخ

دوزخ

اطلاعات بیشتر واژه

500 کاراکتر باقی مانده

مطالب مرتبط

دوزخ گلو

دوزخ دره

دوزخ دره

دوزخ سرا

دوزخ وش

گل دوزخ

جعبه لام تا کام

تبلیغات توضیحی

تبلیغات موضوعی

تبلیغات تصویری