کلمه "زل زدن" در زبان فارسی به معنی خیره شدن به چیزی یا کسی بدون حرکت است. این کلمه به معنای نگاه کردن با دقت و تمرکز به مبحثی خاص یا به فردی خاص به کار می‌رود. در نوشتار فارسی، استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن باید رعایت شود.

قواعد نگارشی برای "زل زدن":

1. نحوه نوشتن:

   • این عبارت به صورت جدا نوشته می‌شود: "زل زدن"

2. فعل:

   • "زل زدن" به عنوان یک فعل مرکب استفاده می‌شود.
   • قسمت اول (زل) معمولاً به معنای خیره شدن به کار می‌رود.

3. استفاده درست:

   • در جملات، معمولاً به عنوان فعل جملات به کار می‌رود:
     • مثال: "او به صفحه نمایش زل زد."

4. قید:

   • می‌توان با قیدهایی مانند "به شدت"، "مدت طولانی"، "با دقت" این فعل را توصیف کرد.
     • مثال: "او با دقت به چهره‌اش زل زد."
5. زمان فعل:
   • این فعل می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود (گذشته، حال، آینده):
     • مثال: "او در گذشته زل زده بود." / "او الان زل می‌زند." / "او فردا زل خواهد زد."

استفاده از "زل زدن" در زبان فارسی معمول است و در مکالمات روزمره و ادبی به کار می‌رود.