ستودنی

کلمه «ستودنی» از ترکیب فعل «ستودن» و پسوند «ی» به وجود آمده است. در فارسی، این کلمه به معنای «شایسته ستایش» یا «قابل ستایش» استفاده می‌شود. برای نوشتن و استفاده از این کلمه، توجه به چند نکته نگارشی و قواعدی مهم است:

1. نقطه‌گذاری: اگر از «ستودنی» در پایان جمله استفاده می‌کنید، توجه داشته باشید که باید بعد از آن نقطه یا علامت مناسب دیگری قرار دهید.

2. استفاده صحیح در جملات: این کلمه معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که بخواهیم صفتی مثبت برای توصیف چیز یا شخصی بیان کنیم. مثال: «این کتاب ستودنی است.»

3. توجه به جمع: اگر بخواهید که این صفت را در فرم جمع به کار ببرید، می‌توانید از ترکیب «ستودنی‌ها» استفاده کنید.

4. قید و صفت: «ستودنی» در نقش صفت ظاهر می‌شود و به عنوان یک قید نیز قابل استفاده است، مثلاً: «عمل او ستودنی است».

5. فاصله‌گذاری: کلمه «ستودنی» هنگام نوشتن نیازی به فاصله خاصی ندارد و باید به صورت یکپارچه نوشته شود.

برای مثال:

• «آرامش او در شرایط بحرانی ستودنی است.»
• «ابتکار او در طراحی پروژه ستودنی بود.»

به‌طور کلی، استفاده دقیق و صحیح از این کلمه در جملات می‌تواند تأثیر زیادی بر قدرت بیان شما داشته باشد.