کلمه "شهوتی" از نظر قواعد فارسی و نگارشی به دسته‌ی صفات تعلق دارد و به معنای داشتن شهوت یا تمایل زیاد به لذت‌های جسمی و sensual است. در اینجا به نکاتی درباره‌ی استفاده و نگارش این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه‌ی نوشتار: این کلمه به صورت "شهوتی" نوشته می‌شود و باید دقت کرد که از حروف و علائم نگارشی به درستی استفاده شود.

2. نوع کلمه: "شهوتی" یک صفت است و معمولاً به اسم‌ها نسبت داده می‌شود. به عنوان مثال: "مدت‌ها او به شهوتی بودن خود اعتراف نکرد."

3. قواعد صرف و نحوی: این صفت می‌تواند به صورت مقایسه­‌ای یا تعجبی نیز به کار رود، مثلاً: "او شهوتی‌تر از همیشه به نظر می‌رسید."

4. استفاده در جمله: برای بسط معنا و استفاده درست از "شهوتی" می‌توان از آن در جمله‌های مختلف استفاده کرد، مشابه: "کتاب‌هایی با محتوای شهوتی باید با احتیاط خوانده شوند."

5. استفاده از علائم نگارشی: هنگام استفاده از کلمه "شهوتی" در متن‌های رسمی و غیررسمی باید دقت کنید که از علائم نگارشی به درستی استفاده شود. مثلاً: "او به شدت شهوتی بود؛ البته این تنها یک ویژگی از شخصیت او بود."

همچنین، در نوشتار و گفتار خود باید توجه داشته باشید که این واژه ممکن است بار معنایی خاصی داشته باشد و در موقعیت‌های متفاوت باید با احتیاط استفاده شود.