صومعه
licenseمعنی کلمه صومعه
معنی واژه صومعه
نمایش تصویر
اطلاعات بیشتر واژه
ترکیب:
(اسم) [عربی: صَومَعَة] ‹صومع›
مختصات:
(صَ مَ عَ یا عِ) [ ع . صومعة ] (اِ.)
الگوی تکیه:
WWS
نقش دستوری:
اسم
آواشناسی:
sowme'e
منبع:
لغت‌نامه دهخدا
معادل ابجد:
211
شمارگان هجا:
3
دیگر زبان ها
انگلیسی
monastery | convent , abbey , nunnery , cloister , friary , minster
ترکی
manastır
فرانسوی
le monastère
آلمانی
das kloster
اسپانیایی
el monasterio
ایتالیایی
il monastero
عربی
دير | ديرصومعة
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "صومعه" در زبان فارسی به معنای محلی است که راهبان و عابدات در آن به عبادت و زندگی غیرمدنی می‌پردازند. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، رعایت نکات زیر اهمیت دارد:
-
اُملا: کلمه "صومعه" به شکل صحیح خود با "ص" شروع می‌شود و بعد از آن "و" و "م" و "عه" می‌آید. در نوشتار، نباید علامت‌گذاری یا حروف اضافی داشته باشد.
-
استفاده در جمله: این کلمه غالباً به عنوان اسم (مکان) به کار می‌رود. برای مثال: "او به صومعه رفت تا در solitude به عبادت بپردازد."
-
نوع نحوی: "صومعه" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول و یا مضاف‌الیه در جمله استفاده شود. مثلاً: "صومعه در بالای تپه قرار دارد."
-
تلفظ: تلفظ صحیح آن به صورت "صومعه" با تأکید بر "صو" و "عه" است.
- قواعد نگارشی: در استفاده از این کلمه در نوشتار، توجه به موارد نگارشی اصولی مانند شروع جمله با حرف بزرگ و پایان جمله با نقطه، رعایت فاصله‌ها و سایر قواعد عمومی نگارش لازم است.
با رعایت این نکات میتوانید به طور صحیح از کلمه "صومعه" در نگارش خود استفاده کنید.
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
- صومعه‌ای قدیمی در دل کوه‌های سرسبز واقع شده است و هر ساله تعداد زیادی زائر را به خود جذب می‌کند.
- در صومعه، راهبان به عبادت و مطالعه مشغول هستند و زندگی ساده‌ای را دنبال می‌کنند.
- داستان‌های جالبی دربارهٔ تاریخچه صومعه‌ها و تأثیر آن‌ها بر فرهنگ و هنر منطقه وجود دارد.