عطوف

واژه "عطوف" در زبان فارسی به معنای "محبت‌آمیز" و "با مهر" است و غالباً در متون ادبی و شاعری استفاده می‌شود. در زیر به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: این کلمه باید به صورت «عطوف» نوشته شود و از نوشتن آن به شکل‌های اشتباه جلوگیری شود.

2. استفاده از علائم نگارشی: هنگام استفاده از "عطوف" در جملات، دقت کنید که مناسب‌ترین علامت نگارشی را به کار ببرید. به عنوان مثال:

   • «او با عطوف به همه مردم کمک می‌کند.»

3. تنوع در کاربرد: کلمه "عطوف" ممکن است در جملات مختلف به کار برود؛ به عنوان صفت، می‌توان آن را در ترکیب با اسم‌ها استفاده کرد:

   • «چشمان عطوف مادر همیشه آرامش‌بخش بودند.»

4. قافیه و وزن: در شعر، "عطوف" ممکن است با کلمات دیگری قافیه شود. توجه به وزن و قافیه در اشعار اهمیت دارد.

5. صرف و نحوه به کارگیری: "عطوف" به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً بدون تغییر با اسم‌هایی که به آن مرتبط هستند، به کار می‌رود.

به طور کلی، در استفاده از کلمه "عطوف" به ساختار جملات، نوشتار صحیح و نحوه ارتباط آن با سایر کلمات توجه کنید.

1. مادر همیشه با عطوف و محبت به فرزندانش توجه می‌کند و تلاش می‌کند بهترین شرایط را برای آنها فراهم آورد.
2. رفتار عطوف معلم باعث شد که دانش‌آموزان با اشتیاق بیشتری به یادگیری مشغول شوند.
3. در این روزهای سخت، دوستان واقعی خود را با عطوف و همکاری‌هایشان شناسایی می‌کنیم.