عنایتی

کلمه "عنایتی" در زبان فارسی به عنوان یک صفت نسبت به "عنایت" به کار می‌رود. در زیر چند نکته و قاعده نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. جایگاه واژه: "عنایتی" معمولاً به عنوان صفت برای توصیف یک شخص یا حالت به کار می‌رود. به طور مثال: "او فردی عنایتی است."

2. ساختار جمع: اگر بخواهید این صفت را به صورت جمع به کار ببرید، می‌توانید به شکل "عنایتی‌ها" استفاده کنید.

3. نکته املایی: در نوشتن این کلمه، باید توجه شود که "ی" در انتهای آن به عنوان یای نسبت به کلمه "عنایت" است و حروف آن باید به درستی چیده شوند.

4. استفاده در جملات: می‌توانید این کلمه را در جملات مختلف به کار ببرید. به عنوان مثال:

   • "مهربانی‌های او داوطلبانه و عنایتی بود."
   • "این عمل او نشان‌دهنده روحیه عنایتی اوست."
5. پرهیز از تکرار بی‌مورد: در نوشتن، از تکرار بی‌مورد واژه "عنایتی" پرهیز کنید و سعی کنید جملات به طور روان و با تنوع بیان شوند.

آگاهی به این قواعد و نکات می‌تواند به بهبود نگارش شما کمک کند.

1. معلم ما همیشه با عنایتی خاص به دانش‌آموزان توجه می‌کند و به آنها انگیزه می‌دهد.
2. مادر با عنایتی ویژه به خواب کودک خود نماز خواند و برایش دعا کرد.
3. در مراسم سالگرد تولدش، دوستانش با عنایتی بی‌نظیر از او تجلیل کردند.