کرن

معنی کلمه کرن

معنی واژه کرن

معنیکرن . [ کْرُ / ک ُ رَ ] (ص ، اِ) اسبی را گویند که رنگ او میان زرد و بور باشد. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (برهان ). کرند. کرنگ . کرن . کرنگه . کرنده . کورنگ . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به مترادفات کلمه شود. || رنگ میان زرد و بور. رنگ بین زرد و سرخ . || آنچه برنگ میان زرد و بور و یا میان زرد و سرخ باشد. (از فرهنگ فارسی معین ). || در مجمل اللغة ذیل کلمه ٔ «زقی » بمعنی جغد آمده است و گوید الزقی ، بانگ کردن کرن یعنی جغد.
انگلیسیcorn
عربیذرة، حنطة، مسمار القدم، حبة قمح أو ذرة، ذرة نبات، شوفان، ويسكي الذرة، أقات بالحنطة، حبب حبوب، زرع حنطة، ملح، حبوب ذرة
ترکیmısır
فرانسویmaïs
آلمانیmais
اسپانیاییmaíz
ایتالیاییmais