کلمه "گبری" در زبان فارسی به معنای وابستگی به آیین زرتشتی یا زرتشتیان است و معمولاً به عنوان نامی برای فردی که به این آیین تعلق دارد، استفاده می‌شود. در زیر چند نکته از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. نحوه نگارش: کلمه "گبری" باید به صورت صحیح و با حروف فارسی نوشته شود. توجه به صحیح‌نویسی این کلمه بسیار مهم است.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه "گَبری" است. توجه به تلفظ آن می‌تواند به درک و فهم بهتر متن کمک کند.

3. استفاده از حروف بزرگ: در صورتی که "گبری" به عنوان عنوان یا اسم خاصی استفاده شود، ممکن است در ابتدای آن حرف بزرگ (گبری) استفاده شود.

4. ساز و کار با افعال: در جملات می‌توان از این کلمه به عنوان فاعل یا مفعول استفاده کرد. به عنوان مثال: "گبری‌ها در تاریخ ایران نقش مهمی داشتند."

5. حساسیت فرهنگی: در استفاده از کلمه "گبری" باید به حساسیت‌های فرهنگی و دینی توجه شود و از به‌کارگیری آن به شیوه‌ای که توهین‌آمیز باشد پرهیز شود.

با تأکید بر این نکات، می‌توانیم از کلمه "گبری" به صورت مؤثر و محترمانه استفاده کنیم.

1. در بازار قدیمی، فروشنده‌ای گبری شگفت‌انگیز را به نمایش گذاشت که مورد توجه همه قرار گرفت.
2. داستان‌های کهن دربارهٔ یک گبری جوان و ماجراهایش در جنگل‌های تاریک همیشه جذاب بوده است.
3. در جشنواره‌ی فرهنگ و هنر، هنرمندی گبری تصاویری زیبا از زندگی روزمره را به نمایش گذاشت.