مترسک

کلمه "مترسک" در زبان فارسی به معنای یک نمونه یا چهره‌ای است که برای ترساندن پرندگان یا سایر حیوانات به کار می‌رود و معمولاً در مزارع دیده می‌شود. در ادامه، برخی از اصول و قواعد نگارشی و نحوی مرتبط با این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نحوه نوشتن: "مترسک" با حروف فارسی نوشته می‌شود و هیچ علامت خاصی در این کلمه وجود ندارد.

2. تلفظ: این کلمه به صورت [metrask] تلفظ می‌شود. برای آگاهی از تلفظ صحیح این کلمه، می‌توان از واژه‌نامه‌های معتبر استفاده کرد.

3. مفرد و جمع:

   • شکل مفرد: مترسک
   • شکل جمع: مترسک‌ها

4. موارد استعمال: مترسک معمولاً به عنوان اسم خاص به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا اسم در جملات مختلف استفاده شود. به عنوان مثال:

   • فاعل: مترسک در مزرعه ایستاده است.
   • مفعول: او مترسک را به مزرعه برد.

5. قیدها و صفت‌ها: می‌توان از صفت‌هایی مانند "چوبی" یا "قدیمی" برای توصیف مترسک استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • مترسک چوبی در مزرعه قرار دارد.

6. نوشتن با حروف جدا: این کلمه باید به شکل متصل نوشته شود و از جداسازی آن خودداری کرد.

7. استفاده در مجاز و استعاره: همچنین در ادبیات، این کلمه می‌تواند به صورت مجازی یا استعاری به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "مترسک" در متون فارسی استفاده کنید.

1. در مزرعه‌ای نزدیک دهکده، مترسکی قرار داده‌اند تا پرندگان را دور کند.
2. کودکان با ایجاد دکوری زیبا، مترسکی را برای جشن برداشت محصولات ساخته‌اند.
3. هر صبح، باغبان به مترسک لباس‌های جدیدی می‌پوشاند تا مزرعه جذاب‌تر به نظر برسد.