معیت

معنی: معیت . [ م َ عی ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) همراهی . (غیاث ) (ناظم الاطباء). صحابت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : از استاد ابوعلی شنیدم که گفت صابران فیروزی یافتند به عز هر دو سرای زیرا که از خدای معیت یافتندچنانکه گوید ان اﷲ مع الصابرین . (ترجمه ٔ رساله ٔ قشیریه ٔ چ فروزانفر ص 282).
زهی سبقت که با آن اولیت
ندارد هیچ موجودی معیت .
(اسرارنامه چ گوهرین ص 17).
این معیت کی رود از گوش من
تا نگردم گرد دوران زمن
کی کنم من از معیت فهم راز
جز که از بعد سفرهای دراز
حق معیت گفت و دل را مهر کرد
تا که عکس آن به گوش آید نه طرد.
مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 413).
این معیت با حق است و جبر نیست
این تجلی مه است این ابر نیست .
مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 31).
تا معیت راست آید زانکه مرد
با کسی جفت است کو را دوست کرد.
مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 291).
- به معیت ؛ به صحابت . به همراهی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
|| (اصطلاح منطق ) مع بودن و مع دو چیز راگویند که میان ایشان تقدم و تأخر نبود به اعتبار هریکی از این وجوه بعد از اشتراک در آن معنی که اقتضاء یکی از این اقسام کند مانند دو چیز زمانی که یکی را بر دیگری تقدم و تأخر نبود و یا دو ذات موجود که معلول یک علت باشند. (اساس الاقتباس ص 59). مقابل تقدم و تأخر است . (فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ).
- معیت بالطبع ؛ معیت ذاتی را دو فرد است یکی معیت بالطبعو دیگری معیت بالعلیة. معیت بالطبع عبارت از دو امری است که میان آن دو نیاز و احتیاجی نباشد. (فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ). و رجوع به معیت ذاتیه شود.
- معیت بالعلیة ؛ عبارت است از دو علت مستقل برای معلول واحد بالنوع یا دو معلول برای علت واحد مستقل . (فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ). و رجوع به ترکیب قبل و بعد شود.
- معیت ذاتیه ؛ عبارت از دو امری است که هیچ یک علت مستقل برای دیگری نباشد اعم از آنکه میان آنها احتیاجی باشد یا نه . میرسید شریف گوید: معیت ذاتیه عبارت از دو علت ناقصه برای معلول واحد یا دو معلول برای علت ناقصه ٔ واحدند.(فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ). و رجوع به دو ترکیب قبل شود.
- معیت زمانی ؛ عبارت از بودن دو شی ٔ است موجود در زمان بدون وجود علاقه ٔ علیت میان آن دو یا بطور مطلق ، یعنی وجود دو امر است در یک زمان بطور مطلق . (فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ).
|| اتحاد و پیوستگی و رفاقت و مشارکت . || مهربانی و شفقت و محبت . || طرفداری و جانبداری . (ناظم الاطباء).

... ادامه

874 | 0

مترادف: با، به همراه، مع، همراهي

متضاد: بدون، بي

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

ترکیب: (اسم مصدر) [عربی: معیّة]

مختصات: (مَ یَّ) [ ع . معیة ] (مص جع .)

الگوی تکیه: WWS

نقش دستوری: اسم

آواشناسی: ma'iyyat

منبع: لغت‌نامه دهخدا

معادل ابجد: 520

شمارگان هجا: 3

دیگر زبان ها

انگلیسی

companionship

ترکی

arkadaşlık

فرانسوی

camaraderie

آلمانی

gesellschaft

اسپانیایی

compañerismo

ایتالیایی

compagnia

عربی

رفقة | عشرة , مصادقة , الرفقة

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمه "معیت" در زبان فارسی به معنای همراهی و هم‌نشینی است. در نگارش و کاربرد این کلمه، باید به نکات زیر توجه کرد:

نوشتار درست: کلمه "معیت" به صورت صحیح باید همین‌گونه نوشته شود و از نوشتن آن به صورت‌های نادرست اجتناب کرد.
معنی و مفهوم: معیت به مفهوم همراهی، هم‌زیستی یا در کنار هم بودن است. می‌توانید از این کلمه در جملات مختلف برای توصیف روابط و وضعیت‌های همراهی استفاده کنید.
استفاده در جملات: این کلمه معمولاً با قیدهای معین یا به صورت توصیفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
- "او در معیت دوستانش به سفر رفت."
- "حضور او در معیت خانواده‌اش دلگرمی زیادی به او داد."
قواعد دستوری: معیت معمولاً به عنوان اسم کاربرد دارد و می تواند در نقش مفعول یا مبتدا در جملات ظاهر شود.
توجه به ترکیبات: کلمه "معیت" می‌تواند در ترکیب با دیگر واژه‌ها نیز استفاده شود، مانند "معیت با خدا" یا "معیت در مشکلات".

در نهایت، مراقب باشید که این کلمه را در متن‌ها و جملات خود به درستی به کار ببرید و از اغلاط نگارشی در کاربرد آن پرهیز کنید.

مثال برای واژه (هوش مصنوعی)

معیت دوستان در سفر به من احساس امنیت و خوشحالی می‌دهد.
او همواره در معیت خانواده‌اش بهترین لحظات زندگی‌اش را سپری می‌کند.
معیت همکاران در پروژه‌های گروهی می‌تواند نتایج بهتری به بار آورد.

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول

معیت

معنی کلمه معیت

معنی واژه معیت

معیت

اطلاعات بیشتر واژه

500 کاراکتر باقی مانده

جعبه لام تا کام

تبلیغات توضیحی

تبلیغات موضوعی

تبلیغات تصویری